گزینه Area در رویت – راهنمای جامع و کاربرد آن

دستور Area در رویت برای ایجاد پلان مساحت و محاسبه‌ی مساحت‌ها در پروژه‌های معماری، ساختمانی، و طراحی داخلی به کار می‌رود. از این دستور برای مشخص کردن پلان مساحت در طبقات، اتاق‌ها، یا بخش‌های یک پروژه استفاده می‌شود. دستور Area از دو قسمت در دسترس است.

1. زبانه (Tab) معماری (Architecture)
2. زبانه (Tab) View بخش (Plan Views)

در زیر تصاویر محل‌های دسترسی به این دستور نمایش داده شده است.

Type های پیش‌فرض Area Plan

زمانیکه برای اولین بار از دستور Area در رویت استفاده می کنید دو نوع Type به صورت پیش فرض به شرح زیر در اختیار شما قرار می گیرد:

• Gross Building Area (مساحت ناخالص ساختمان) : به مساحت کلی ساختمان اشاره دارد و برای محاسبه‌ی مساحت خارجی ساختمان از دیوارهای خارجی استفاده می‌شود. این نوع ناحیه شامل تمام بخش‌های ساختمان از جمله دیوارها، فضاهای عمومی و خصوصی است.
• Rentable Area (مساحت قابل اجاره) : به مساحتی اشاره دارد که می‌توان آن را به عنوان فضای قابل اجاره به مستاجران اختصاص داد. این نوع مساحت معمولاً در پروژه‌های تجاری و اداری استفاده می‌شود و تنها شامل فضاهای قابل اجاره مانند اتاق‌ها و دفاتر است، بدون احتساب فضاهای عمومی مثل راهروها و سرویس‌ها.

البته این توضیح کلی این دو Type است ولی باید بگویم که در حالت اول دیوارهای خارجی در محاسبه مساحت در نظر گرفته می شود و در حالت دوم مساحت دیوارهای خارجی در نظر گرفته نمی شود. سایر بخش ها هم از طریق گزینه Area Boundary قابل تقسیم است و می‌توان مساحت آنها را به صورت جداگانه محاسبه کرد.

گزینه Area Boundary

در نرم‌افزار رویت، گزینه Area Boundary برای ترسیم خطوط مرزی استفاده می‌شود که محدوده‌های مختلفی مانند نواحی قابل اجاره، مساحت ناخالص ساختمان یا دیگر بخش‌ها را تعریف می‌کنند. این ابزار به شما امکان می‌دهد تا با ایجاد خطوط مرزی، نواحی مختلف را از هم جدا کرده و مساحت آن‌ها را اندازه‌گیری کنید.

ویژگی‌های کلیدی Area Boundary:

• ترسیم دستی یا خودکار: می‌توانید خطوط مرزی را به صورت دستی ترسیم کنید یا رویت به‌طور خودکار آن‌ها را در اطراف دیوارها و عناصر دیگر ترسیم کند.
• ویرایش ساده: پس از ایجاد مرزها، امکان ویرایش و تغییر آن‌ها وجود دارد. شما می‌توانید با کلیک کردن روی هر خط مرزی، آن را جابجا کنید یا تغییر دهید.
• قابلیت استفاده در پروژه‌های تجاری و مسکونی: این ابزار هم در پروژه‌های تجاری مانند تقسیم‌بندی نواحی اجاره و هم در پروژه‌های مسکونی برای محاسبه مساحت واحدها و اتاق‌ها کاربرد دارد.

روش استفاده از Area Boundary:

1. به یک Area Plan بروید.
2. از تب Architecture، روی گزینه Area Boundary کلیک کنید.
3. با انتخاب خطوط مرزی و کشیدن آن‌ها در پلان، نواحی مختلف را از هم جدا کنید.
4. در صورت نیاز، خطوط مرزی را به دیوارها و سایر عناصر مدل متصل کنید تا مرزهای دقیق‌تری داشته باشید.

نکته:

• Area Boundary فقط در نماهای پلان (Floor Plan) قابل مشاهده است و تأثیری بر مدل سه‌بعدی ندارد. این ابزار برای مدیریت نواحی مساحتی در پلان‌ها استفاده می‌شود.

ترسیم Area در رویت

پس از ترسیم Area Boundary می‌توانید با استفاده از دستور Area در رویت نسبت به تعیین محدوده هایی که باید مساحت آنها به صورت مجزا محاسبه شود اقدام نمایید.

گزینه Color Schemes برای Area Plan

در رویت، گزینه Edit Color Scheme برای Area Plan به شما امکان می‌دهد که نواحی مختلف را بر اساس دسته‌بندی‌های خاص، به صورت رنگی نمایش دهید. این ابزار برای نمایش بصری بهتر و سریع‌تر نواحی مختلف مانند مساحت ناخالص (Gross Area)، مساحت قابل اجاره (Rentable Area) و سایر دسته‌بندی‌ها در یک پلان استفاده می‌شود. با کمک این گزینه، می‌توانید نواحی مختلف را بر اساس ویژگی‌های معینی مانند مساحت، شماره مساحت، نام یا نوع دسته‌بندی و رنگ‌آمیزی کنید. برای دسترسی به تنظیمات آن می توانید از همان منوی Area Plan که در زبانه Architecture قرار دارد استفاده کنید. و برای قرار دادن آن در Area Plan از گزینه Color Fill Legend در زبانه Annotate مشابه تصویر زیر استفاده نمایید.

همانطور که در تصویر فوق مشاهده می شود در حالت Gross Building Area مساحت دیوارهای خارجی در مقدار محاسبه شده در نظر گرفته شده است و سه محدوده ای که با دیوار خارجی تماس دارند تغییر مساحت دارند. اما محدوده میانی که از چهار طرف با دیوار داخلی احاطه شده است، تفاوت مساحت ندارد.

منوی Type Area Plan

در نرم‌افزار رویت، منوی Type Properties مربوط به Area Plan شامل آیتم‌های مختلفی در بخش‌های Graphics و Identity Data است. این آیتم‌ها ویژگی‌های بصری و مدیریتی نمای Area Plan را کنترل می‌کنند. در ادامه توضیحات مربوط به هر یک از آیتم‌های موجود در این بخش‌ها ارائه می‌شود:

بخش Graphics

1. Callout Tag (تگ نمای کال‌آوت)

• این گزینه نوع تگ (Tag) مورد استفاده در نماهای Callout را تعیین می‌کند. Callout در رویت به منظور نمایش دقیق‌تر و بزرگ‌نمایی یک بخش خاص از پلان یا نما به‌کار می‌رود. تگ‌ها شامل اطلاعات مربوط به آن بخش از پلان هستند و با انتخاب این گزینه، می‌توانید تعیین کنید که چه نوع تگی برای Callout ها در Area Plan استفاده شود.
• به‌عنوان مثال، ممکن است بخواهید در بخش‌های مختلف ناحیه‌ها، یک تگ اختصاصی تعریف کنید که نام یا شماره ناحیه را نمایش دهد.

2. Reference Label (برچسب مرجع)

• این گزینه برچسبی را برای ارجاع به نماهای دیگر در نقشه‌ها یا مدارک پروژه تنظیم می‌کند. Reference Label در مواقعی کاربرد دارد که نیاز دارید نماهای مرتبط یا بخش‌های دیگر پروژه را با یک برچسب مشخص به این نمای Area Plan متصل کنید.
• برچسب مرجع به شما کمک می‌کند که ارتباط بین پلان‌ها، نماها و بخش‌های مختلف پروژه را به‌طور دقیق مشخص کنید.

بخش Identity Data

1. View Template applied to new views (الگوی نما اعمال شده‌به نماهای جدید)

• این گزینه تعیین می‌کند که چه الگوی نمایی (View Template) به نماهای جدیدی که در پروژه ایجاد می‌شوند، اعمال شود. در رویت، View Template مجموعه‌ای از تنظیمات از پیش تعریف‌شده است که ویژگی‌های مختلف یک نما، از جمله گرافیک، نمایش عناصر، و سایر تنظیمات بصری را کنترل می‌کند.
• هنگامی که این گزینه فعال باشد، نماهای جدید ایجاد شده در پروژه به‌طور خودکار از این View Template استفاده‌می‌کنند. این کار باعث می‌شود نماهای جدید به‌صورت یکنواخت و با تنظیمات از پیش تعیین‌شده ایجاد شوند و نیاز به تنظیم دستی نماها را کاهش می‌دهد.

2. New views are dependent on template (نماهای جدید وابسته به الگو هستند)

• این گزینه تعیین می‌کند که آیا نماهای جدید ایجاد شده در پروژه به الگوی نمای انتخاب‌شده‌وابسته باشند یا خیر. اگر این گزینه فعال باشد، هر تغییری که در View Template اعمال شود، به‌طور خودکار در تمام نماهای وابسته به آن الگو نیز اعمال می‌شود.
• به‌عبارت دیگر، اگر شما یک View Template برای یک سری از نماها اعمال کنید و این گزینه فعال باشد، تغییرات آینده در آن View Template به‌طور خودکار روی تمام نماهای مرتبط تأثیر خواهد گذاشت. این گزینه به مدیریت سریع‌تر و یکپارچگی تنظیمات گرافیکی کمک می‌کند و از پراکندگی تنظیمات بصری جلوگیری می‌کند.

منوی Instance Area Plan

در منوی Instance Properties مربوط به Area در رویت، چندین بخش با آیتم‌های مختلف وجود دارد که هر یک تنظیمات متفاوتی را برای مدیریت و نمایش نقشه‌های مساحت ارائه می‌دهد. در زیر، توضیح هر یک از این آیتم‌ها آورده‌شده‌است:

1. بخش Graphics (گرافیک)

1.1 View Scale

این گزینه مقیاس دید (View) را مشخص می‌کند و نسبت اندازه نقشه به واقعیت را تعیین می‌کند. به عنوان مثال، مقیاس 1:100 یعنی هر 1 واحد در نقشه معادل 100 واحد در واقعیت است.

1.2 Scale Value

این آیتم مقدار عددی مقیاس تعیین شده‌را نشان می‌دهد. به طور کلی، با View Scale مرتبط است و شما می‌توانید مقدار آن را به صورت دستی تنظیم کنید.

1.3 Display Model

این گزینه تعیین می‌کند که آیا مدل سه‌بعدی در دید نشان داده‌شود یا خیر. می‌تواند در یکی از حالت‌های زیر تنظیم شود:

• Do Not Display: مدل نمایش داده‌نمی‌شود.
• Wireframe: مدل به صورت خطوط ساده نمایش داده‌می‌شود.
• Shaded: مدل به صورت رنگی و سایه‌دار نمایش داده‌می‌شود.

1.4 Detail Level

این آیتم سطح جزئیات (Detail Level) را برای نمایش تعیین می‌کند. می‌تواند شامل سه حالت باشد:

• Coarse (ابتدایی)
• Medium (متوسط)
• Fine (دقیق)

1.5 Parts Visibility

این گزینه تعیین می‌کند که آیا قطعات (Parts) جداگانه در مدل نمایش داده‌شوند یا خیر. این گزینه برای پروژه‌های پیچیده‌تر که شامل قطعات مختلف مانند دیوارهای چند لایه هستند، مفید است.

1.6 Visibility / Graphics Overrides

این گزینه امکان تنظیم نمایش گرافیکی و کنترل دید عناصر خاص در نمای جاری را فراهم می‌کند. با استفاده از این منو می‌توانید به طور جداگانه عناصر خاصی را مخفی یا نمایان کنید و ویژگی‌های گرافیکی آن‌ها مانند رنگ و شفافیت را تغییر دهید.

1.7 Graphic Display Options

تنظیمات مربوط به نحوه نمایش گرافیکی مدل در دید فعلی است، از جمله گزینه‌هایی برای تنظیم سایه‌ها، روشنایی، و کیفیت گرافیکی.

1.8 Orientation

این گزینه زاویه دید (Orientation) را برای نمای جاری تنظیم می‌کند. می‌تواند شامل حالت‌هایی مانند Project North (شمال پروژه) یا True North (شمال حقیقی) باشد.

1.9 Wall Join Display

این گزینه نحوه نمایش اتصالات دیوارها را در نمای فعلی کنترل می‌کند. می‌توانید تعیین کنید که اتصالات دیوارها چگونه نمایش داده‌شوند یا پنهان شوند.

1.10 Discipline

این آیتم رشته تخصصی (Discipline) مرتبط با دید جاری را تعیین می‌کند، مانند معماری، سازه، یا مکانیک.

1.11 Show Hidden Lines

این گزینه تعیین می‌کند که آیا خطوط پنهان شده‌در پشت سایر عناصر در نمای جاری نشان داده‌شوند یا خیر.

1.12 Color Scheme Location

این آیتم محل اعمال Color Scheme (طرح رنگی) را مشخص می‌کند که می‌تواند به اتاق‌ها یا نواحی خاص در پلان اختصاص یابد.

1.13 Color Scheme

این گزینه یک طرح رنگی (Color Scheme) برای دید جاری اعمال می‌کند که به هر ناحیه بر اساس دسته‌بندی یا ویژگی خاصی رنگ مشخصی می‌دهد.

1.14 System Color Schemes

این گزینه طرح‌های رنگی پیش‌فرض برای سیستم‌های مختلف مانند تهویه، روشنایی و… را تنظیم می‌کند.

1.15 Default Analysis Display Style

این آیتم سبک نمایش پیش‌فرض برای تحلیل‌های مربوط به نمایش بصری را مشخص می‌کند. این گزینه در تحلیل‌های انرژی و روشنایی استفاده می‌شود.

1.16 Sun Path

این گزینه مسیر حرکت خورشید را در نمای جاری فعال می‌کند و به شما کمک می‌کند تا نور طبیعی را بر اساس زمان روز و فصل بررسی کنید.

2. بخش Underlay (نمای زیرین)

2.1 Range: Base Level

این گزینه تعیین می‌کند که نمای زیرین (Underlay) از کدام سطح (Level) شروع شود. Underlay به شما امکان می‌دهد تا سطوح زیرین را در نمای جاری مشاهده کنید.

2.2 Range: Top Level

این گزینه تعیین می‌کند که نمای زیرین تا کدام سطح ادامه پیدا کند.

2.3 Underlay Orientation

این آیتم جهت نمایش نمای زیرین را مشخص می‌کند. می‌تواند شامل حالت‌های Look Up (نگاه به بالا) یا Look Down (نگاه به پایین) باشد.

3. بخش Extents (حدود)

3.1 Crop View

این گزینه تعیین می‌کند که آیا نمای جاری به صورت محدود (Cropped) نمایش داده‌شود یا کل مدل را نشان دهد.

3.2 Crop Region Visible

این آیتم نمایش یا عدم نمایش محدوده برش (Crop Region) در نمای جاری را کنترل می‌کند.

3.3 Annotation Crop

این گزینه تعیین می‌کند که آیا برش داده‌شده‌شامل نواحی حاشیه‌ای و یادداشت‌ها (Annotations) نیز باشد یا خیر.

3.4 View Range

این آیتم محدوده دید (View Range) را برای نمای جاری تنظیم می‌کند. این محدوده تعیین می‌کند که نمای جاری چه ارتفاعی از مدل را نمایش دهد.

3.5 Associated Level

سطحی را که نمای جاری به آن مرتبط است، تعیین می‌کند. به طور کلی، هر پلان به یک سطح (Level) مشخص مرتبط است.

3.6 Scope Box

این گزینه تعیین می‌کند که کدام Scope Box (محدوده کاری) برای کنترل دید و برش در نمای جاری استفاده شود.

3.7 Column Symbolic Offset

این آیتم فاصله‌ی نمادین ستون‌ها از محل واقعی آن‌ها را در نمای جاری تنظیم می‌کند.

3.8 Depth Clipping

این گزینه تعیین می‌کند که آیا دید جاری به عمق خاصی برش داده‌شود و چه میزان عمق از مدل نمایش داده‌شود.

4. بخش Identity Data (اطلاعات هویتی)

4.1 View Template

این آیتم مشخص می‌کند که کدام View Template (الگوی دید) به نمای جاری اعمال شده‌است. View Template شامل تنظیمات از پیش تعیین شده‌برای مدیریت و استانداردسازی نمای دید است.

4.2 View Name

نام نمای جاری را نشان می‌دهد و شما می‌توانید آن را تغییر دهید.

4.3 Dependency

این آیتم وابستگی نمای جاری به سایر نماها را مشخص می‌کند، مانند وابستگی به یک پلان خاص یا نمای دیگر.

4.4 Title on Sheet

عنوانی که برای این نما در شیت (Sheet) نمایش داده‌خواهد شد. این عنوان ممکن است با نام نمای اصلی متفاوت باشد.

4.5 Referencing Sheet

این آیتم شیت (Sheet) مرجع را نشان می‌دهد که نمای جاری به آن مرتبط است.

4.6 Referencing Detail

جزئیاتی را که به نمای جاری مرتبط است، نمایش می‌دهد.

5. بخش Phasing (فازبندی)

5.1 Phase Filter

این گزینه تعیین می‌کند که کدام فیلتر فازبندی (Phase Filter) برای نمای جاری اعمال شود. فیلتر فازبندی به شما امکان می‌دهد که مدل را بر اساس فازهای ساخت و ساز (مانند ساخت جدید یا تخریب) فیلتر کنید.

5.2 Phase

این آیتم فاز (Phase) مرتبط با نمای جاری را مشخص می‌کند. فازها معمولاً شامل مراحل مختلف پروژه، مانند طراحی، ساخت، و بهره‌برداری هستند.

جمع‌بندی

دستور Area در رویت ابزاری برای تعریف و مدیریت مساحت نواحی مختلف یک ساختمان است که به کمک آن می‌توان مساحت‌های ناخالص، قابل اجاره یا دیگر دسته‌بندی‌های فضایی را به‌طور دقیق در پلان مشخص کرد. با استفاده از خطوط مرزی (Area Boundary) می‌توان نواحی مختلف را از هم جدا کرده و مساحت آن‌ها را اندازه‌گیری کرد. همچنین، گزینه‌های مختلفی مانند Edit Color Scheme برای نمایش بصری بهتر این نواحی در دسترس هستند. این ابزار با ارائه اطلاعات دقیق و سازمان‌یافته در مورد فضاها و مساحت‌ها، به فرآیند مدل‌سازی اطلاعات ساختمان (BIM) کمک می‌کند، زیرا یکی از اهداف BIM مدیریت و تحلیل بهینه داده‌های مربوط به فضاها و نواحی پروژه است.