آشنایی با ابزار کف‌سازی Floor-Architecture در رویت

ابزار Floor در تب Architecture نرم‌افزار Revit یکی از ابزارهای کلیدی برای ایجاد کف‌ها (Floor) در پروژه‌ها است. این ابزار به کاربران امکان می‌دهد تا کف‌های مختلفی را برای فضاهای داخلی و خارجی ایجاد و مدیریت کنند. در ادامه، ابزار Floor-Architecture در رویت به صورت کامل توضیح داده‌شده‌است.

دسترسی به ابزار Floor-Architecture در رویت

ابزار Floor در تب Architecture و در پنل Build قرار دارد. برای دسترسی به این ابزار:

• ابتدا وارد تب Architecture شوید.
• سپس در پنل Build بر روی گزینه Floor کلیک کنید تا وارد محیط ترسیم کف شوید.

انواع روش‌های ترسیم کف Floor-Architecture در رویت

پس از انتخاب ابزار Floor، شما می‌توانید به دو روش زیر کف را ترسیم کنید:

• Sketch Mode (حالت ترسیم): شما می‌توانید محیط کف را به صورت دستی رسم کنید. ابزارهای مختلفی برای ترسیم خطوط، قوس‌ها و دیگر اجزای هندسی در اختیار شما قرار می‌گیرد.
• Pick Walls (انتخاب دیوارها): در این روش، می‌توانید با انتخاب دیوارهای موجود، کف را به طور خودکار مطابق با لبه دیوارها ایجاد کنید.

تنظیمات تب Modify/Create Floor Boundary برای Floor-Architecture در رویت

پس از انتخاب ابزار Floor در نرم افزار رویت و وارد شدن به حالت Sketch Mode برای ترسیم کف، تب Modify/Create Floor Boundary فعال می‌شود که مجموعه‌ای از ابزارها برای ترسیم مرز کف و ویرایش آن در اختیار شما قرار می‌گیرد.

در این بخش، با انتخاب گزینه Boundary Line، می‌توانید مرز کف را به روش‌های مختلف ترسیم کنید. در ادامه، توضیح کاملی از هر یک از ابزارهای فعال‌شده در این حالت ارائه می‌شود:

Draw

از طریق ابزارهای موجود در این بخش، می‌توانید مرز کف را به روش‌های مختلفی رسم کنید. این ابزارها شامل موارد زیر هستند:

• Line: برای رسم خطوط مستقیم و تعیین مرزهای کف استفاده می‌شود. با کلیک و کشیدن خط، می‌توانید بخش‌های مستقیمی از مرز کف را ترسیم کنید.
• Rectangle: این ابزار برای رسم مستطیل به عنوان مرز کف به کار می‌رود. با انتخاب دو نقطه (گوشه‌های مخالف)، می‌توانید یک مستطیل رسم کنید.
• Inscribed Polygon: با این ابزار، می‌توانید چندضلعی‌های منتظم (مثلاً مثلث، پنج‌ضلعی و غیره) با استفاده از یک دایره‌ی محیطی ترسیم کنید.
• Circumscribed Polygon: این ابزار نیز برای رسم چندضلعی‌های منتظم به کار می‌رود، اما در این حالت چندضلعی‌ها بر یک دایره محیطی قرار می‌گیرند.
• Circle: این ابزار برای رسم دایره استفاده می‌شود. با انتخاب مرکز دایره و کشیدن شعاع، می‌توانید دایره‌ای به عنوان مرز کف ترسیم کنید.
• Arc: برای رسم قوس‌ها به کار می‌رود. می‌توانید از سه نقطه برای تعریف یک قوس استفاده کنید: ابتدا، انتها و نقطه میانی قوس.
• Spline: این ابزار برای رسم خطوط منحنی نامنظم با استفاده از نقاط کنترل (Control Points) استفاده می‌شود. به کمک این ابزار می‌توانید خطوط آزاد و منحنی‌های پیچیده‌رسم کنید.
• Ellipse: این ابزار برای رسم بیضی‌ها استفاده می‌شود. با انتخاب دو نقطه برای عرض و ارتفاع، یک بیضی به عنوان مرز کف ایجاد می‌شود.
• Pick Lines: این ابزار به شما اجازه می‌دهد تا خطوط موجود در مدل، مانند لبه‌های دیوارها یا المان‌های دیگر، را به عنوان مرز کف انتخاب کنید. این روش در مواقعی که می‌خواهید مرز کف مطابق با عناصر موجود در پروژه باشد، بسیار کاربردی است.
• Pick Walls: این ابزار به طور خودکار خطوطی را در لبه‌های دیوارهای انتخابی رسم می‌کند. با انتخاب دیوارهای موجود در پروژه، نرم‌افزار به صورت خودکار مرز کف را در اطراف آن‌ها ترسیم می‌کند.

Work Plane (صفحه کاری)

صفحه‌ای است که عملیات ترسیم روی آن انجام می‌شود. این صفحه می‌تواند سطحی از مدل یا صفحه‌ای فرضی باشد که شما برای ترسیم انتخاب می‌کنید.

• Set Work Plane (تنظیم صفحه کاری): با انتخاب این گزینه، می‌توانید صفحه کاری را که قصد ترسیم بر روی آن را دارید تنظیم کنید. به طور معمول، این صفحه می‌تواند یک سطح افقی مانند کف یا سقف باشد. همچنین می‌توانید یک صفحه عمودی برای ترسیم انتخاب کنید.
• Pick a Plane (انتخاب یک صفحه): با انتخاب این گزینه، می‌توانید یک صفحه خاص از مدل را به عنوان صفحه کاری برای ترسیم انتخاب کنید. برای مثال، می‌توانید یک دیوار، سقف یا هر سطح دیگری را به عنوان صفحه کاری انتخاب کنید و روی آن ترسیم انجام دهید.
• Show Work Plane (نمایش صفحه کاری): این گزینه صفحه کاری فعلی را به شما نمایش می‌دهد. با فعال کردن این گزینه، خطوط صفحه کاری به صورت مشبک در نمای کاری شما ظاهر می‌شوند تا بتوانید بهتر محل ترسیم را مدیریت کنید.
• Ref Plane (صفحه مرجع): صفحه‌های مرجع (Reference Plane) به عنوان راهنماهای ترسیمی در مدل استفاده می‌شوند. با انتخاب این گزینه، می‌توانید یک صفحه مرجع برای ترسیم مرز کف یا دیگر المان‌های مدل خود انتخاب کنید. صفحات مرجع معمولاً در طراحی‌های پیچیده‌برای تعیین موقعیت دقیق‌تر استفاده‌می‌شوند.
• Work Plane Viewer (نمایشگر صفحه کاری): این ابزار به شما امکان می‌دهد که یک نمای خاص از صفحه کاری را مشاهده و بررسی کنید. Work Plane Viewer برای بررسی و تنظیم دقیق‌تر موقعیت صفحه کاری به کار می‌رود و می‌تواند به شما در مدیریت صفحه‌های پیچیده‌و چندسطحی کمک کند.

نوار ابزار Option Bar در حالت ترسیم برای Floor-Architecture در رویت

در حین ترسیم کف، نوار Option Bar نیز گزینه‌های زیر را در اختیار شما قرار می‌دهد:

• Offset: با استفاده از این گزینه، می‌توانید فاصله‌ای بین مرز کف و المان‌های انتخابی مانند دیوارها یا خطوط مشخص کنید. این گزینه به شما اجازه می‌دهد که مرز کف را به میزان مشخصی از عناصر دیگر جابه‌جا کنید.
• Extend into Wall (to Core): این گزینه به شما این امکان را می‌دهد که مرز کف را تا داخل دیوار امتداد دهید و آن را تا لایه هسته (Core) دیوار امتداد دهید. با فعال کردن این گزینه، مرز کف به طور خودکار به مرکز هسته دیوار کشیده‌می‌شود تا یک اتصال محکم‌تر و دقیق‌تر با دیوار ایجاد شود.

ایجاد شیب برای کف (Slope Arrow) – برای Floor-Architecture در رویت

برای ایجاد کف‌های شیب‌دار، می‌توانید از ابزار Slope Arrow استفاده کنید:

• پس از انتخاب Slope Arrow، شما می‌توانید جهت شیب و مقدار آن را تعریف کنید.
• با تنظیم مقدار شیب، کف به صورت شیب‌دار نمایش داده‌می‌شود که می‌تواند برای رمپ‌ها، بام‌ها و سایر بخش‌های شیب‌دار استفاده شود.
• با انتخاب فلش ترسیم شده‌در قسمت Properties می‌توان تنظیمات دلخواه را برای شیب انجام داد. این تنظیمات شامل:
  • Specify: با این گزینه می‌توانید مشخص کنید که شیب بر اساس ارتفاع در نقاط مختلف (سر و انتهای فلش) تعیین شود یا بر اساس مقدار درصد شیب.
  • Level at Tail (سطح در انتهای فلش): سطح یا تراز ابتدای فلش را تعیین می‌کند. این سطح می‌تواند با سطوحی مانند طبقات مختلف هم‌راستا باشد.
  • Height Offset at Tail (ارتفاع در انتهای فلش): اختلاف ارتفاع از سطح تعیین‌شده در انتهای فلش را مشخص می‌کند. به این ترتیب می‌توانید یک جابه‌جایی عمودی در انتهای فلش ایجاد کنید.
  • Level at Head (سطح در سر فلش): سطح یا تراز سر فلش را مشخص می‌کند. این سطح می‌تواند با یک سطح دیگر از پروژه هم‌راستا باشد.
  • Height Offset at Head (ارتفاع در سر فلش): اختلاف ارتفاع از سطح تعیین‌شده در سر فلش را تنظیم می‌کند. با این تنظیمات، ارتفاع در سر فلش نسبت به سطح مشخص شده‌قابل تغییر است.
  • Slope (شیب): مقدار شیب بر اساس درصد یا نسبت ارتفاع به طول تنظیم می‌شود. با تعیین شیب، جهت و شدت آن در کف اعمال می‌شود.
  • Length (طول): طول فلش و به تبع آن طول ناحیه شیب‌دار کف مشخص می‌شود. این گزینه برای تعیین مسافت بین سر و انتهای فلش استفاده می‌شود.

تنظیم جهت کف (Span Direction) – برای Floor-Architecture در رویت

هنگام ترسیم کف با استفاده از گزینه Span Direction می‌توان جهت اصلی کف را تعیین کرد. این جهت با نمایش دو خط موازی روی ضلع نمایش داده‌می‌شود. در صورت انتخاب گزینه Span Direction و کلید بر روی ضلع دلخواه آن ضلع تبدیل به ضلع اصلی می‌شود.

کاربردهای Span Direction:

1. تعیین جهت بارگذاری کف: یکی از مهم‌ترین کاربردهای Span Direction، تعیین جهت بارگذاری سازه‌ای کف است. جهت اصلی کف نشان می‌دهد که تیرچه‌ها یا دال‌های کف در چه جهتی قرار گرفته‌و در کدام راستا بارها منتقل می‌شوند. این تنظیم برای تحلیل سازه و محاسبه نیروها و تغییرات لازم است.

2. بهینه‌سازی ساختار کف: با تنظیم دقیق جهت اصلی کف، می‌توان از مصالح بهینه استفاده کرد. به عنوان مثال، با تغییر جهت بارگذاری می‌توان فاصله تیرچه‌ها را کاهش داد و از مصالح کمتری در ساخت کف استفاده کرد.

3. تعیین جهت آرایش متریال: Span Direction جهت چینش متریال (مانند پوشش کف) را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. به عنوان مثال، اگر کف‌پوش‌ها یا مواد تزئینی خاصی مانند کاشی یا تخته‌های چوبی دارید، جهت‌گیری آن‌ها با استفاده از Span Direction تعیین می‌شود تا طراحی نهایی زیباتر و منظم‌تر باشد.

5. هماهنگی با جهت دهی تیرها و سقف‌ها: در پروژه‌های ترکیبی که شامل سقف و کف هستند، Span Direction می‌تواند با جهت‌گیری تیرها و سقف‌ها هماهنگ شود تا یکپارچگی در سازه‌ها حفظ شود و نیروی سازه‌ای بهینه منتقل گردد.

تنظیمات Properties برای کف Floor-Architecture در رویت

پس از ترسیم کف، شما می‌توانید از طریق پنل Properties ویژگی‌های مختلف کف را تنظیم کنید. برخی از تنظیمات کلیدی عبارتند از:

Constraints

• Level: سطحی که کف به آن اختصاص داده‌می‌شود. این تنظیم به شما اجازه می‌دهد که کف را به یک سطح مشخص در مدل معماری پیوند دهید.
• Height Offset From Level: مقدار اختلاف ارتفاع کف از سطح تعیین‌شده. با تنظیم این گزینه می‌توانید کف را بالا یا پایین‌تر از سطح مرجع جابجا کنید.
• Room Bounding: اگر این گزینه فعال باشد، کف به عنوان یکی از مرزهای تعریف‌کننده فضا (Room) در نظر گرفته‌می‌شود.
• Related to Mass: این گزینه تعیین می‌کند که آیا کف به عناصر جرمی (Mass) موجود در مدل مرتبط است یا خیر. این گزینه برای تحلیل انرژی و کار با عناصر حجمی استفاده می‌شود.

Structural

• Structural: اگر این گزینه فعال شود، کف به عنوان یک المان سازه‌ای در نظر گرفته‌می‌شود و در تحلیل سازه لحاظ می‌شود.

Dimensions

• Slope: مقدار شیب کف را تنظیم می‌کند. اگر کف شیب‌دار است، می‌توانید میزان شیب آن را از این بخش تغییر دهید.
• Perimeter: محیط کف ترسیمی را نمایش می‌دهد.
• Area: مساحت کف را نشان می‌دهد. این گزینه می‌تواند برای محاسبات مساحتی در طراحی معماری و سازه‌ای مفید باشد.
• Volume: حجم کف را نمایش می‌دهد، که برای پروژه‌هایی که به محاسبه حجم مواد نیاز دارند مفید است.
• Elevation at Top: ارتفاع بالای کف از سطح زمین یا سطح مرجع.
• Elevation at Bottom: ارتفاع پایین کف از سطح مرجع، که می‌تواند نشان‌دهنده نقطه شروع یا انتهای کف باشد.
• Thickness: ضخامت کف که می‌توانید آن را برای تعیین مقدار مواد مصرفی یا مقاومت سازه‌ای تغییر دهید.

Identity Data

• Image: می‌توانید تصویر مرتبط با کف را بارگذاری کنید، که ممکن است برای اسناد یا ارتباطات بصری مفید باشد.
• Comments: بخشی برای افزودن توضیحات و یادداشت‌های اضافی که ممکن است در مستندسازی یا ارتباط بین اعضای تیم طراحی مفید باشد.
• Mark: شماره‌گذاری یا برچسب‌گذاری کف‌ها برای شناسایی راحت‌تر در نقشه‌ها و مدل‌های پروژه.
• Has Association: این گزینه نشان می‌دهد که آیا کف با دیگر المان‌ها یا سیستم‌های مدل معماری مرتبط است یا خیر.

Phasing

• Phase Created: فاز زمانی که در آن کف ایجاد شده‌است را مشخص می‌کند. این گزینه برای مدیریت پروژه‌هایی که دارای فازهای زمانی مختلف هستند کاربرد دارد.
• Phase Demolished: تعیین می‌کند که کف در چه فازی تخریب شده‌است. این گزینه برای پروژه‌های بازسازی یا تخریب کاربرد دارد.

IFC Parameters

• Export to IFC: تنظیم می‌کند که آیا این المان باید به قالب IFC (Industry Foundation Classes) برای تبادل اطلاعات بین نرم‌افزارهای مختلف صادر شود یا خیر.
• Export to IFC As: نحوه صدور این المان به IFC را مشخص می‌کند.
• IFC Predefined As: تعیین نوع از پیش‌تعریف‌شده IFC برای کف، که بر اساس استانداردهای IFC انتخاب می‌شود.
• ifcGUID: شناسه جهانی منحصر به فرد IFC (Global Unique Identifier) برای المان کف، که برای تبادل اطلاعات بین نرم‌افزارهای مختلف استفاده می‌شود.

تنظیمات Edit Type برای کف Floor-Architecture در رویت

برای ویرایش تنظیمات پیش‌فرض کف، می‌توانید روی کف موردنظر کلیک کرده و وارد تنظیمات Edit Type شوید. در این بخش می‌توانید ویژگی‌های ساختاری و گرافیکی کف را تنظیم کنید:

Construction:

• Structure (Edit): این گزینه به شما اجازه می‌دهد تا ساختار لایه‌ای کف را ویرایش کنید. با کلیک بر روی Edit، می‌توانید لایه‌های مختلف کف مانند عایق، بتن، یا پوشش‌های نهایی را اضافه، حذف، یا تغییر دهید. هر لایه می‌تواند ضخامت، متریال و عملکرد خاص خود را داشته باشد.

• Default Thickness: ضخامت پیش‌فرض کف که براساس مجموع ضخامت تمام لایه‌های آن تنظیم می‌شود.
• Function: عملکرد کف را تعیین می‌کند؛ مثلاً کف ممکن است عملکرد سازه‌ای یا غیرسازه‌ای داشته باشد. این گزینه می‌تواند در دسته‌بندی و مدیریت المان‌ها کمک کند.

Graphics

• Coarse Scale Fill Pattern: الگوی هاشور در مقیاس Coarse برای نمایش کف. این تنظیم زمانی به کار می‌رود که مدل در حالت نمایش coarse قرار دارد.
• Coarse Scale Fill Color: رنگی که برای الگوی هاشور کف در حالت نمایش coarse به کار می‌رود. این گزینه به درک بهتر تفاوت المان‌ها در نقشه‌های پلان کمک می‌کند.

Materials and Finishes

• Structural Material: متریالی که برای هر لایه از ساختار کف استفاده می‌شود. این تنظیم شامل متریال سازه‌ای مانند بتن، فلز، چوب، یا دیگر مصالح است. انتخاب متریال مناسب برای کف اهمیت زیادی در محاسبات سازه‌ای و انرژی دارد.

Analytical Properties

• Heat Transfer Coefficient (U): ضریب انتقال حرارت کف، که به طور معمول به صورت U-Value شناخته می‌شود. این مقدار نشان‌دهنده میزان جریان حرارت از کف است و برای تحلیل انرژی و بهینه‌سازی مصرف انرژی در ساختمان مهم است.
• Thermal Resistance (R): مقاومت حرارتی کف که به صورت R-Value نمایش داده‌می‌شود. این پارامتر نشان‌دهنده توانایی کف در جلوگیری از انتقال حرارت است.
• Thermal Mass: جرم حرارتی کف، که نشان می‌دهد کف چقدر می‌تواند حرارت را جذب و ذخیره کند. این ویژگی برای مدیریت انرژی و کنترل دما در ساختمان اهمیت دارد.
• Absorptances: این پارامتر میزان جذب انرژی توسط کف را تعریف می‌کند و در تحلیل انرژی و نورپردازی اهمیت دارد.
• Roughness: میزان زبری سطح کف، که می‌تواند بر روی رفتار جریان هوا و انتقال حرارت تأثیر بگذارد.

Identity Data

• Type Image: تصویری که می‌توانید برای نمایش نوع کف استفاده کنید. این تصویر به طور معمول برای مستندات و ارائه‌ها کاربرد دارد.
• Keynote: کلیدواژه‌ای که برای مستندات و جزئیات پروژه به کار می‌رود. می‌تواند به نقشه‌ها و گزارش‌ها اضافه شود.
• Model: شماره یا نام مدل کف. این مورد می‌تواند به مدیریت دقیق پروژه کمک کند.
• Manufacturer: نام تولیدکننده مواد کف.
• Type Comments: بخش توضیحات برای یادداشت‌های اضافی درباره نوع کف.
• URL: آدرس وب‌سایت یا لینک مرتبط با اطلاعات بیشتر یا داده‌های محصول کف.
• Description: توضیحات تکمیلی درباره نوع کف و ویژگی‌های آن.
• Assembly Description: شرح دقیق مونتاژ و ترکیب کف در پروژه.
• Assembly Code: کد مونتاژ کف برای استفاده در مستندات ساختمانی و مدیریت پروژه.
• Type Mark: علامتی که برای شناسایی و شماره‌گذاری کف‌ها در پروژه به کار می‌رود.
• Cost: هزینه تقریبی کف که می‌تواند در تحلیل هزینه پروژه مورد استفاده قرار گیرد.

IFC Parameters

• Export Type to IFC: تعیین می‌کند که آیا این نوع کف به قالب IFC (Industry Foundation Classes) صادر شود.
• Export Type to IFC As: نحوه صدور این نوع کف به IFC، که می‌تواند براساس تنظیمات استاندارد IFC مانند کف سازه‌ای یا غیرسازه‌ای باشد.
• Type IFC Predefined Type: نوع از پیش‌تعریف‌شده IFC که برای صادرات کف استفاده می‌شود.
• Type ifcGUID: شناسه جهانی IFC برای این نوع کف، که به تبادل اطلاعات بین نرم‌افزارهای مختلف کمک می‌کند.

ویرایش کف Floor-Architecture در رویت

پس از ترسیم کف، می‌توانید آن را ویرایش کنید. برای این کار، کف را انتخاب کرده و از طریق گزینه Edit Boundary به حالت ویرایش مرز کف بازگردید و تغییرات لازم را اعمال کنید.

جمع‌بندی

ابزار Floor-Architecture در Revit یکی از مهم‌ترین ابزارها برای ایجاد کف‌ها در پروژه‌های معماری است. این ابزار با تنظیمات گسترده‌ای که ارائه می‌دهد، به کاربران اجازه می‌دهد تا کف‌های متنوع و دقیق‌تری با توجه به نیاز پروژه خود ایجاد و مدیریت کنند. از ویژگی‌های ترسیم دستی و خودکار گرفته تا تنظیمات پیشرفته شیب و متریال، این ابزار به معماران کمک می‌کند تا طراحی‌های کف خود را به بهترین شکل ممکن انجام دهند.