گزینه Area Reinforcement در رویت – راهنمای کامل

Rebar Area Reinforcement-01

ابزار Area Reinforcement در رویت به کاربران این امکان را می‌دهد تا مقدار زیادی از میلگردها را به‌صورت یکنواخت و در فواصل منظم در سازه‌هایی مانند کف‌ها، دیوارها و دال‌های فونداسیون قرار دهند. این ابزار می‌تواند تا چهار لایه میلگرد را درون عنصر سازه‌ای (Host) ایجاد کند.

در هر لایه، امکان قرار دادن دو دسته میلگرد در جهت‌های عمود بر هر وجه مجاور وجود دارد؛ به طور مثال، برای کف‌ها و دال‌های فونداسیون، میلگردها در سطوح بالا و پایین و برای دیوارها در سطوح داخلی و خارجی قرار می‌گیرند. کاربر می‌تواند اندازه و فاصله میلگردهای هر لایه را تعیین کند.

محدوده میلگردها با ترسیم یک مرز (Sketch) مشخص می‌شود و می‌توان نوع قلاب میلگرد (Rebar Hook) را برای هر لایه از طریق Properties Palette اعمال کرد. همچنین با ویرایش خصوصیات خط ترسیم شده‌در مرز Area Reinforcement، امکان استفاده از Hook Overrides نیز وجود دارد.

در کف‌های سازه‌ای، Instance Properties میزبان تنظیمات پوشش بتن (Rebar Cover) را کنترل می‌کند که شامل فاصله میلگردها از لبه یا سطح میزبان است. هر نوع میلگرد نیاز به پوشش متفاوتی دارد که مطابق با نیازهای طراحی و استانداردهای ساختمانی تنظیم می‌شود.

Area Reinforcement 3D

مراحل ترسیم Area Reinforcement

برای تقویت نواحی بزرگ در کف‌ها، دیوارها یا دال‌های فونداسیون که نیاز به میلگرد دارند، از ابزار Sketch Area Reinforcement در رویت استفاده می‌شود.

  1. به تب Structure بروید و در پنل Reinforcement روی گزینه Area کلیک کنید.
    • نکته: این ابزار همچنین در Contextual Tab برای عناصر واجد شرایط به عنوان میزبان میلگرد (Reinforcement Host) در دسترس است.
  2. عنصر مورد نظر مانند کف، دیوار یا دال فونداسیون که نیاز به Area Reinforcement دارد را انتخاب کنید.
  3. در تب Modify | Create Reinforcement Boundary و پنل Draw، گزینه Rebar Line را انتخاب کنید.
  4. برای رسم محدوده میلگرد گذاری، روی یک نقطه به عنوان نقطه شروع کلیک کنید.
  5. انتخاب نقاط دیگر را ادامه دهید تا یک حلقه‌بسته‌تشکیل شود.
    • نماد خط موازی نشان‌دهنده لبه اصلی در جهت میلگردهای ناحیه تقویت است.
  6. در تب Modify | Create Reinforcement Boundary و پنل Mode، روی Finish Edit Mode کلیک کنید.
Area Reinforcement Sketch

پس از اتمام رسم، نرم‌افزار رویت یک نماد و تگ Area Reinforcement را در مرکز محدوده ترسیم میلگردها قرار می‌دهد. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به بخش Tagging Area Reinforcement مراجعه کنید.

Area Reinforcement Tag

نکته: هنگامی که Area Reinforcement قرار می‌دهید، عناصر میلگرد به‌طور پیش‌فرض قابل مشاهده نیستند. برای نمایش میلگردها، می‌توانید تنظیمات دیدپذیری (Visibility) عناصر میلگرد را در بخش Graphics از منوی Instance مشخص کنید. این تنظیمات تنها زمانی در دسترس است که میلگرد در ناحیه تقویت قرار داده‌شده‌باشد.

Area Reinforcement Graphics

مراحل حذف سیستم از Area Reinforcement

شما می‌توانید سیستم میلگردگذاری سطحی (Area Reinforcement System) را از پروژه حذف کنید، اما میلگردها یا مجموعه میلگردها را در جای خود نگه دارید.

برای حذف سیستم:

  1. سیستم Area Reinforcement مورد نظر را انتخاب کنید.
  2. به تب Modify | Structural Area Reinforcement بروید و در پنل Area Reinforcement روی گزینه Remove Area System کلیک کنید.
Removing Area System

این عملیات سیستم ناحیه تقویتی را حذف می‌کند، در حالی که میلگردهای مرتبط در جای خود باقی می‌مانند.

منوی Type دستور Area Reinforcement

در منوی Type دستور Structural Area Reinforcement در رویت، تنها بخشی که در دسترس است Identity Data می‌باشد. این بخش شامل پارامترهای زیر است:

  1. Type Image: تصویری که به این نوع تقویت ناحیه اختصاص داده‌می‌شود.
  2. Keynote: یک کلید متنی که می‌تواند برای ارائه توضیحات یا یادداشت‌ها استفاده شود.
  3. Model: مدل یا نوع عنصر سازه‌ای که تقویت ناحیه به آن اختصاص دارد.
  4. Manufacturer: تولیدکننده یا سازنده میلگرد یا سیستم تقویت.
  5. Type Comments: نظرات و یادداشت‌هایی که برای این نوع خاص از تقویت ناحیه می‌توانید ثبت کنید.
  6. URL: لینک به یک سایت یا منبع آنلاین برای اطلاعات بیشتر درباره این نوع تقویت.
  7. Description: توضیحات کامل‌تر درباره این نوع تقویت.
  8. Assembly Description: توضیحاتی درباره مونتاژ یا ترکیب این نوع تقویت با سایر عناصر.
  9. Assembly Code: کد یا شماره مونتاژ که برای دسته‌بندی این نوع استفاده می‌شود.
  10. Type Mark: علامت یا شماره‌ای که به این نوع خاص از تقویت اختصاص داده‌می‌شود.
  11. Cost: هزینه مربوط به این نوع تقویت ناحیه.

این پارامترها به شما امکان می‌دهند تا اطلاعات دقیق‌تری درباره نوع Area Reinforcement در مدل خود ثبت و مدیریت کنید.

منوی Instance دستور Area Reinforcement

در منوی Instance دستور Structural Area Reinforcement در نرم‌افزار رویت، گزینه‌های مختلفی وجود دارد که به کاربران امکان تنظیمات دقیق‌تر برای تقویت میلگردهای ناحیه‌ای را می‌دهد. در زیر، توضیح هر کدام از این آیتم‌ها در بخش‌های مختلف آورده‌شده‌است:

Area Reinforcement Instance

بخش Construction

  1. Partition: این فیلد برای سازمان‌دهی و دسته‌بندی میلگردها در یک گروه یا بخش خاص استفاده می‌شود. می‌توانید از آن برای مشخص کردن ناحیه‌ای خاص یا جداسازی نواحی مختلف در مدل استفاده کنید.
  2. Layout Rule: این گزینه نحوه قرارگیری میلگردها را تعیین می‌کند. قوانین چیدمان می‌توانند نحوه تنظیم فاصله میلگردها و جهت‌گیری آن‌ها را مشخص کنند (برای مثال: یکنواخت، فاصله متغیر و غیره).
  3. Additional Top Cover Offset: این پارامتر میزان پوشش اضافی بتن در بالای میلگردها را نسبت به پوشش استاندارد تعریف شده‌تنظیم می‌کند.
  4. Additional Bottom Cover Offset: این پارامتر میزان پوشش اضافی بتن در پایین میلگردها را نسبت به پوشش استاندارد تعریف شده‌تنظیم می‌کند.

بخش Graphics

View Visibility State (Edit): این گزینه به شما امکان می‌دهد تا وضعیت دیدپذیری میلگردها را تنظیم کنید. با استفاده از این گزینه می‌توانید تعیین کنید که آیا میلگردها در نمای جاری نمایش داده‌شوند یا خیر.

بخش Structural

Reinforcement Volume: حجم کل میلگردهای قرار داده‌شده‌در ناحیه تقویتی را نمایش می‌دهد. این مقدار بر اساس اندازه و تعداد میلگردها محاسبه می‌شود.

بخش Layers

این بخش شامل تنظیمات دقیق مربوط به لایه‌های میلگردها می‌باشد که به شرح زیر است:

لایه بالا (Top Layer)

  1. Top Major Direction: جهت میلگردهای اصلی در لایه بالایی را تعیین می‌کند.
  2. Top Major Bar Type: نوع میلگردهای اصلی در لایه بالایی را مشخص می‌کند.
  3. Top Major Hook Type: نوع قلاب میلگردهای اصلی در لایه بالایی را تنظیم می‌کند.
  4. Top Major Hook Orientation: جهت‌گیری قلاب‌های میلگردهای اصلی در لایه بالایی را مشخص می‌کند.
  5. Top Major Spacing: فاصله میلگردهای اصلی در لایه بالایی را تعیین می‌کند.
  6. Top Major Number of Lines: تعداد ردیف‌های میلگردهای اصلی در لایه بالایی را نشان می‌دهد.
  7. Top Minor Direction: جهت میلگردهای فرعی در لایه بالایی را تعیین می‌کند.
  8. Top Minor Bar Type: نوع میلگردهای فرعی در لایه بالایی را مشخص می‌کند.
  9. Top Minor Hook Type: نوع قلاب میلگردهای فرعی در لایه بالایی را تنظیم می‌کند.
  10. Top Minor Hook Orientation: جهت‌گیری قلاب‌های میلگردهای فرعی در لایه بالایی را مشخص می‌کند.
  11. Top Minor Spacing: فاصله میلگردهای فرعی در لایه بالایی را تعیین می‌کند.
  12. Top Minor Number of Lines: تعداد ردیف‌های میلگردهای فرعی در لایه بالایی را نشان می‌دهد.

لایه پایین (Bottom Layer)

  1. Bottom Major Direction: جهت میلگردهای اصلی در لایه پایینی را تعیین می‌کند.
  2. Bottom Major Bar Type: نوع میلگردهای اصلی در لایه پایینی را مشخص می‌کند.
  3. Bottom Major Hook Type: نوع قلاب میلگردهای اصلی در لایه پایینی را تنظیم می‌کند.
  4. Bottom Major Hook Orientation: جهت‌گیری قلاب‌های میلگردهای اصلی در لایه پایینی را مشخص می‌کند.
  5. Bottom Major Spacing: فاصله میلگردهای اصلی در لایه پایینی را تعیین می‌کند.
  6. Bottom Major Number of Lines: تعداد ردیف‌های میلگردهای اصلی در لایه پایینی را نشان می‌دهد.
  7. Bottom Minor Direction: جهت میلگردهای فرعی در لایه پایینی را تعیین می‌کند.
  8. Bottom Minor Bar Type: نوع میلگردهای فرعی در لایه پایینی را مشخص می‌کند.
  9. Bottom Minor Hook Type: نوع قلاب میلگردهای فرعی در لایه پایینی را تنظیم می‌کند.
  10. Bottom Minor Hook Orientation: جهت‌گیری قلاب‌های میلگردهای فرعی در لایه پایینی را مشخص می‌کند.
  11. Bottom Minor Spacing: فاصله میلگردهای فرعی در لایه پایینی را تعیین می‌کند.
  12. Bottom Minor Number of Lines: تعداد ردیف‌های میلگردهای فرعی در لایه پایینی را نشان می‌دهد.

بخش Identity Data

  1. Image: تصویری مرتبط با این ناحیه تقویتی.
  2. Comments: فیلدی برای وارد کردن توضیحات و نظرات مرتبط با این ناحیه تقویتی.
  3. Mark: علامت یا شماره‌ای که به این ناحیه تقویتی اختصاص داده‌می‌شود.
  4. Host Category: دسته‌بندی یا نوع میزبان که ناحیه تقویتی در آن قرار دارد (مثلاً کف، دیوار، فونداسیون).
  5. Host Mark: علامتی که به میزبان اختصاص داده‌شده‌است.

بخش Phasing

  1. Phase Created: مرحله‌ای که ناحیه تقویتی در آن ایجاد شده‌است (مثلاً فاز ساخت).
  2. Phase Demolished: مرحله‌ای که ناحیه تقویتی در آن حذف یا تخریب می‌شود (در صورت وجود).

این گزینه‌ها به کاربران امکان می‌دهد تا تمامی جنبه‌های مربوط به میلگردها و میلگردگذاری نواحی در پروژه‌های سازه‌ای را به دقت تنظیم و مدیریت کنند.

جمع‌بندی

دستور Area Reinforcement در رویت به کاربران این امکان را می‌دهد تا به‌طور خودکار میلگردهای را در بخش‌های بزرگی از سازه مانند کف‌ها، دیوارها و دال‌های فونداسیون قرار دهند. این ابزار برای ایجاد تقویت در مقیاس بزرگ و با تعداد زیادی میلگرد طراحی شده‌است و می‌توان چهار لایه‌میلگرد (دو لایه در هر جهت) را به صورت همزمان تعریف کرد. کاربران می‌توانند ابعاد، فاصله و نوع میلگردها را برای هر لایه تنظیم کرده و همچنین نوع قلاب‌ها و جهت‌گیری آن‌ها را مشخص کنند. با استفاده از این دستور، قابلیت تعریف پوشش بتن و تنظیمات گرافیکی میلگردها نیز وجود دارد. Area Reinforcement راهکاری سریع و کارآمد برای آرماتورگذاری نواحی وسیع سازه‌ها است. میلگردگذاری دقیق پروژه ها یکی از موارد بسیار مهم در فرآیند مدلسازی اطلاعات ساختمان BIM است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *