میلگرد Rebar در رویت – راهنمای کامل

دستور میلگرد Rebar در رویت یکی از ابزارهای کلیدی در مدلسازی اطلاعات ساخت (BIM) برای ایجاد و مدیریت میلگردها در سازه‌های بتنی است. این دستور به مهندسان و طراحان اجازه می‌دهد تا به‌صورت دقیق میلگردها را در انواع المان‌های سازه‌ای از جمله دیوارها، ستون‌ها، فونداسیون‌ها و دال‌ها جایگذاری کنند. با استفاده از این ابزار، کاربران می‌توانند مدل‌سازی سه‌بعدی میلگردها را با جزئیات کامل انجام داده‌و به طور مستقیم از مدل، نقشه‌های اجرایی و گزارش‌های مربوط به میلگرد را استخراج کنند. درک صحیح از این ابزار به بهینه‌سازی طراحی و افزایش دقت در مراحل ساخت کمک می‌کند.

المان های معتبر برای میزبانی میلگرد

برای اینکه یک (Family) در نرم‌افزار رویت به عنوان میزبان میلگرد (Reinforcement Host) معتبر باشد، نیاز است که پارامتر Structural Material آن روی Concrete یا Precast Concrete تنظیم شده‌باشد. دیوارها، کف‌ها (Floors) و لبه‌های دال (Slab Edges) می‌توانند میزبان‌های معتبری باشند به شرط اینکه لایه‌ای از بتن داشته باشند و تیک Structural آنها در منوی Instance فعال باشد. میزبان‌های معتبر میلگرد شامل فمیلی‌های زیر می‌‌باشند:

• Structural Framing (قاب‌های سازه‌ای)
• Structural Columns (ستون‌های سازه‌ای)
• Structural Foundations (فونداسیون‌های سازه‌ای)
• Structural Connections (اتصالات سازه‌ای)
• Floors (کف‌ها)
• Walls (دیوارها)
• Foundation Slab (دال‌های فونداسیون)
• Wall Foundation (فونداسیون‌های دیواری)
• Slab Edge (لبه‌های دال)

منوی Option Bar در حالت فعال بودن Rebar

زمانی که گزینه Rebar را در منوی Option Bar انتخاب می‌کنید، حالت‌های مختلف و تنظیمات پیشرفته‌ای برای تعیین نحوه قرارگیری و تنظیم میلگردها فعال می‌شوند. حال شما به تنظیمات دقیق برای کنترل موقعیت، جهت‌گیری و تعداد میلگردها دسترسی دارید.

در این حالت می توانید با انتخاب شکل میلگرد مناسب و انتخاب سایز میلگرد مناسب از بخش Type Selector و سپس قراردادن موس روی المان میزبان (Host) میلگرد را در داخل آن قرار دهید. در ادامه، هر یک از بخش‌ها و آیتم‌های مربوطه را توضیح می‌دهیم:

Placement Plane (صفحه قرارگیری میلگرد):

در این بخش، شما می‌توانید صفحه‌ای را که میلگردها باید نسبت به آن قرار بگیرند، انتخاب کنید. گزینه‌های موجود شامل:

• Current Work Plane: این گزینه‌میلگردها را نسبت به صفحه کاری فعلی (که از قبل تعریف شده) قرار می‌دهد. صفحه کاری می‌تواند یک سطح افقی، عمودی یا حتی سطحی زاویه‌دار باشد.
• Near Cover Reference: با انتخاب این گزینه، میلگردها به نزدیک‌ترین سطح پوشش میلگرد (Rebar Cover) از میزبان قرار می‌گیرند. این به معنای قرار گرفتن میلگرد در نزدیک‌ترین سطح میزبان از نظر فیزیکی است.
• Far Cover Reference: این گزینه میلگردها را نسبت به دورترین سطح پوشش میلگرد از میزبان قرار می‌دهد. این گزینه برای مواقعی استفاده می‌شود که نیاز دارید میلگردها در دورترین لایه قرار بگیرند.

Placement Orientation (جهت‌گیری میلگرد):

این بخش تعیین می‌کند که میلگردها در چه جهتی نسبت به صفحه کاری یا پوشش میلگرد قرار بگیرند. گزینه‌های موجود شامل:

• Parallel to Work Plane: این گزینه میلگردها را به صورت موازی با صفحه کاری فعلی (Current Work Plane) قرار می‌دهد.
• Parallel to Cover: میلگردها را به صورت موازی با سطح پوشش میلگرد میزبان (Rebar Cover) قرار می‌دهد.
• Perpendicular to Cover: این گزینه میلگردها را به صورت عمودی (عمود بر) سطح پوشش میلگرد میزبان قرار می‌دهد.

Rebar Set (تنظیمات مجموعه میلگرد):

این بخش برای تعیین نحوه پخش و تعداد میلگردها استفاده می‌شود. گزینه‌های موجود شامل:

• Lay Out: این منو شامل چندین حالت مختلف برای قرار دادن میلگردها است:
  Single: تنها یک میلگرد قرار می‌گیرد.
  Fixed Number: تعداد مشخصی میلگرد با فاصله‌ی یکسان قرار داده‌می‌شود.
  Maximum Spacing: فاصله‌ی حداکثری بین میلگردها تعیین می‌شود و تعداد میلگردها به صورت خودکار محاسبه می‌شود.
  Number with Spacing: تعداد میلگردها و فاصله‌ی بین آن‌ها را به طور دستی تعیین می‌کنید.
  Minimum Clear Spacing: حداقل فاصله‌ی بین میلگردها را تعیین می‌کنید تا از هم‌پوشانی یا فاصله نامناسب جلوگیری شود.
• Quantity: این گزینه تعداد میلگردهای موجود در مجموعه را تعیین می‌کند.
• Spacing: فاصله‌ی میان میلگردها را مشخص می‌کند.

Rebar Constraints (محدودیت‌های میلگرد):

این بخش برای اعمال محدودیت‌ها و قفل کردن موقعیت میلگردها به سطوح میزبان استفاده می‌شود. گزینه‌های موجود شامل:

• Edit Constraints: این گزینه به شما امکان ویرایش و تغییر محدودیت‌های میلگرد را می‌دهد. می‌توانید تنظیمات مربوط به قرارگیری میلگرد نسبت به سطوح میزبان، پوشش میلگرد و سایر محدودیت‌ها را تنظیم کنید.
• Constrained Placement: این گزینه محدودیت‌های خودکار را در هنگام قرار دادن میلگردها فعال یا غیرفعال می‌کند. در صورت فعال بودن، میلگردها به یکدیگر در صورتیکه در مجاورت هم قرار داده‌شده‌باشند، قفل می‌شوند.

Rebar Set Type (نوع مجموعه میلگرد):

• Varying Rebar Set: این گزینه برای تعیین مجموعه میلگردهای متغیر استفاده می‌شود. وقتی این گزینه فعال باشد، میلگردها به صورت تدریجی و با تغییر در اندازه و موقعیت نسبت به یکدیگر قرار می‌گیرند. این گزینه‌معمولاً برای سازه‌های پیچیده یا طراحی‌های منحنی استفاده می‌شود، جایی که میلگردها باید در فواصل یا ابعاد متفاوت قرار بگیرند.

Launch / Close Rebar Shape Browser

در نرم‌افزار Revit، دستور Launch / Close Rebar Shape Browser برای باز کردن یا بستن پنجره‌ای به نام Rebar Shape Browser استفاده‌می‌شود. این پنجره به شما اجازه می‌دهد تا شکل‌های مختلف میلگردها (Rebar Shapes) را مشاهده و انتخاب کنید. این ابزار بسیار مفید است زیرا می‌توانید به راحتی شکل میلگردهای استاندارد را مشاهده کرده و به پروژه اضافه کنید.

منوی Type Rebar Bar

در دستور میلگرد Rebar در رویت، پنجره Type Properties شامل بخش‌های زیر است:

Construction:

• Deformation (Deformed / Plain): تعیین نوع میلگرد (آج‌دار یا ساده).

Graphics:

• Subcategory (None / Hidden): مشخص کردن زیرگروه نمایش میلگرد (بدون دسته‌بندی یا پنهان).

Materials and Finishes:

• Material: تعیین متریال میلگرد (مثل فولاد).

Dimensions:

• Bar Diameter: قطر میلگرد.
• Standard Bend Diameter: قطر خم استاندارد میلگرد.
• Standard Hook Bend Diameter: قطر خم قلاب میلگرد.
• Hook Lengths (Edit): تنظیم طول قلاب میلگرد. (در ادامه به صورت مفصل تشریح شده‌است)
• Maximum Bend Radius: حداکثر شعاع خم میلگرد.

Identity Data:

• Type Mark: شناسه میلگرد.
• Keynote: کلیدواژه توضیحات.
• Model: مدل میلگرد.
• Manufacturer: سازنده میلگرد.
• Type Comments: یادداشت‌های مرتبط با نوع میلگرد.
• URL: لینک به اطلاعات بیشتر.
• Description: توضیحات عمومی میلگرد.
• Assembly Code: کد مونتاژ میلگرد.
• Cost: هزینه میلگرد.

Rebar Hook Lengths

در نرم‌افزار رویت، زمانی که برای سیستم فمیلی Rebar به بخش Type Properties می‌روید، یکی از گزینه‌های موجود Hook Lengths است. این گزینه به شما امکان مدیریت و تنظیم طول خم میلگرد (Hook Length) را می‌دهد. وقتی دکمه Edit در مقابل آن را انتخاب می‌کنید، پنجره‌ای با عنوان Rebar Hook Lengths باز می‌شود. این پنجره شامل اطلاعات و تنظیمات مختلفی است که به شما اجازه می‌دهد طول خم‌های میلگرد را به صورت دستی تعیین کنید یا به طور خودکار بر اساس ضریب‌های خاص محاسبه شود.

بخش‌های مختلف پنجره Rebar Hook Lengths:

Rebar Bar Type (Read only): این بخش برای اطلاع از نوع میلگردی است که در حال تنظیم آن هستید.

Rebar Bar Diameter (Read only): این بخش قطر میلگرد استاندارد فمیلی Rebar انتخاب شده‌را نشان می‌دهد.

توضیح بالای جدول تعریف قلاب‌ها

• این بخش توضیح می‌دهد که طول خم میلگرد (Hook Length) می‌تواند به دو صورت تعریف شود:
  1. Automatic Calculation: اگر بخواهید طول خم به‌صورت خودکار محاسبه شود، می‌توانید از Hook Extension Multiplier که یک ضریب توسعه خم است، استفاده کنید. این ضریب به طور پیش‌فرض بر اساس استانداردهای طراحی میلگرد محاسبه می‌شود.
  2. Manual Override: در صورتی که نیاز به تغییر و تعیین دستی طول خم داشته باشید، می‌توانید از این بخش برای وارد کردن مقدار دلخواه استفاده کنید.
• همچنین توضیح داده‌شده‌است که طول Offset Length اختیاری است و بیشتر برای استفاده در جداول زمان‌بندی (Scheduling) کاربرد دارد.

ستون‌های جدول تعریف قلاب های میلگرد

• Hook Rebar Type: نوع میلگرد مورد استفاده برای خم میلگرد را مشخص می‌کند.
• Auto Calculation: اگر این گزینه فعال باشد، محاسبات طول خم به‌صورت خودکار بر اساس Hook Extension Multiplier انجام می‌شود.
• Hook Length: طول خم میلگرد در این ستون نمایش داده‌می‌شود. این مقدار می‌تواند به‌صورت دستی وارد شده‌یا از طریق محاسبه خودکار تعیین شود.
• Tangent Length: طول تانژانت (Tangent Length) بخش مستقیمی از میلگرد است که پس از خم شدن میلگرد قرار می‌گیرد. این مقدار نیز می‌تواند دستی وارد شود یا به‌صورت خودکار محاسبه شود.
• Offset Length: طول انحراف (Offset Length) که به‌عنوان یک پارامتر اختیاری در نظر گرفته‌می‌شود و معمولاً در جداول زمان‌بندی میلگرد استفاده‌می‌شود.

ردیف‌های جدول تعریف قلاب‌های میلگرد

• Rebar Hook 90: این ردیف مربوط به خم 90 درجه میلگرد است که برای انواع مختلف میلگرد (استاندارد و خم‌ها) تعریف شده‌است.
• Standard – 90 deg: این ردیف مربوط به میلگردهایی است که با خم استاندارد 90 درجه تولید می‌شوند.
• Standard – 180 deg:این ردیف برای میلگردهایی است که با خم استاندارد 180 درجه طراحی می‌شوند.
• Stirrup/Tie – 90 deg: این ردیف برای میلگردهای خاموت (Stirrup) یا تنگ (Tie) با خم 90 درجه است که برای استفاده در ساختارهای مختلف مانند سازه‌های بتنی به‌کار می‌رود.
• Stirrup/Tie – 135 deg: این ردیف به میلگردهای خاموت یا تای با خم 135 درجه مربوط می‌شود.
• Stirrup/Tie Seismic – 135 deg: این ردیف به میلگردهای خاموت یا تنگ مخصوص طراحی‌های لرزه‌ای (Seismic) مربوط می‌شود که با خم 135 درجه تنظیم شده‌اند.

منوی Instance Rebar Bar

در منوی Instance Properties مربوط به میلگرد Rebar در رویت، هر یک از آیتم‌های زیر به شرح زیر است:

Construction

• Partition: مشخص می‌کند که میلگرد در کدام پارتیشن قرار دارد و این دسته‌بندی در لیست‌ها استفاده می‌شود.
• Schedule Mark: برای قرار دادن یک شناسه‌یا علامت به منظور تمایز میلگردها در جداول.

Geometry

• Style: تعیین می‌کند که میلگرد ساده است یا به صورت خاصی مانند قلاب‌دار.
• Shape: شکل میلگرد را مشخص می‌کند که می‌تواند از شکل‌های استاندارد تعریف‌شده باشد.
• Shape Image: تصویر مربوط به شکل میلگرد برای نمایش بصری.
• Hook At Start: تعیین نوع قلاب در ابتدا.
• Hook Rotation At Start: زاویه چرخش قلاب در ابتدا.
• End Treatment At Start: نحوه‌ی پایان دادن به‌میلگرد در ابتدا (مانند برش یا قلاب).
• Hook At End: تعیین نوع قلاب در انتهای میلگرد.
• Hook Rotation At End: زاویه چرخش قلاب در انتها.
• End Treatment At End: نحوه‌ی پایان دادن به‌میلگرد در انتها.
• Override Hook Lengths: امکان نادیده‌گرفتن طول‌های پیش‌فرض قلاب و تنظیم آنها به صورت دستی.

Rebar Set

• Layout Rule: تعیین نوع چیدمان میلگردها (تکی، تعداد ثابت، فاصله حداکثر، و غیره).
• Quantity: تعداد میلگردها در مجموعه.
• Spacing: فاصله میلگردها از یکدیگر.

Graphics

• View Visibility Status (Edit): کنترل نحوه نمایش میلگردها در نماهای مختلف (مانند پلان، سه‌بعدی، و غیره).

Structural

• Reinforcement Volume: حجم تقویتی که میلگرد ایجاد می‌کند.

Dimensions

• A / B / …: ابعاد مختلف میلگرد که به شکل و هندسه‌ی آن مربوط می‌شود.

بIdentity Data

• Image: امکان افزودن تصویر مرتبط با میلگرد.
• Comments: یادداشت‌های اضافی درباره میلگرد.
• Mark: نشانه یا علامتی برای تمایز میلگردها در پروژه.
• Host Category (Read only): دسته‌بندی عنصر میزبان میلگرد (فقط خواندنی).
• Host Mark (Read only): علامت یا شناسه میزبان میلگرد (فقط خواندنی).

منوی Option Bar در حالت فعال بودن Sketch Rebar

زمانیکه در بخش Placement Methods گزینه Sketch Rebar را انتخاب کنیم. در منوی Option Bar هیچ گزینه‌ای نمایان نمی شود تا زمانیکه یک المان به عنوان میزبان Host انتخاب شود.

پس از انتخاب المان میزبان Host منوی Option Bar به شکل زیر در می آید.

که می توان با استفاده از ابزارهای ترسیم و استفاده از گزینه های زیر هندسه میلگرد مورد نظر را مدلسازی کرد.

در هنگام ترسیم میلگرد Rebar در رویت با استفاده از دستور Sketch Rebar ، آیتم‌های زیر در نوار Option Bar ظاهر می‌شوند که هر کدام کاربرد خاصی در ترسیم میلگرد دارند:

بخش Draw

• Line: ترسیم یک خط ساده برای تعریف شکل میلگرد.
• Rectangular: ترسیم یک شکل مستطیلی که به عنوان شکل میلگرد استفاده می‌شود.
• Inscribed Polygon: ترسیم یک چندضلعی محاطی (چندضلعی که داخل دایره رسم می‌شود).
• Circumscribed Polygon: ترسیم یک چندضلعی محیطی (چندضلعی که دایره در داخل آن قرار می‌گیرد).
• Circle: ترسیم یک دایره به عنوان شکل میلگرد.
• Start-End Radius Arc: ترسیم یک قوس که شعاع آن بین نقاط شروع و پایان تعریف می‌شود.
• Center-End Arc: ترسیم یک قوس با استفاده از مرکز و نقطه انتهایی آن.
• Tangent End Arc: ترسیم یک قوس که از نقطه شروع یک خط رسم شده و با قوس ختم می‌شود.
• Fillet Arc: ایجاد یک قوس فیلت که دو خط مجاور را به هم متصل می‌کند.
• Pick Lines: انتخاب خطوط موجود در مدل به عنوان مرجع برای ترسیم میلگرد.

بخش Reinforcement

• Multi-Planar: این گزینه به شما اجازه می‌دهد تا میلگردهای چند صفحه‌ای ترسیم کنید، به این معنی که میلگردها در چند صفحه مختصاتی مختلف قرار بگیرند.

آیتم‌های پایین نوار Option Bar

• Chain: با فعال کردن این گزینه، می‌توانید چندین خط متوالی را بدون نیاز به توقف بین آنها ترسیم کنید.
• Offset: تعیین فاصله جابجایی خطوط از یکدیگر برای ایجاد میلگردهایی با فاصله مشخص.
• Radius: تنظیم شعاع قوس‌ها یا منحنی‌ها در هنگام ترسیم میلگردهای قوسی.

منوی Option Bar در حالت فعال بودن Free Form Rebar

در هنگام ترسیم میلگرد Rebar در رویت با استفاده از گزینه Free Form Rebar ، منوی Option Bar شامل آیتم‌های مختلفی است که در هر مرحله از انتخاب‌های شما برای Distribution Type تغییر می‌کنند. در زیر توضیحات مربوط به هر مرحله و پیغام‌های مرتبط در نوار وضعیت آورده شده است:

Distribution Type: Aligned (توزیع منظم)

در حالت Aligned، میلگردها به صورت منظم و هم‌راستا در طول یک مسیر انتخابی توزیع می‌شوند.

Host Surface (سطح میزبان)

• در این مرحله، پیغام زیر در نوار وضعیت ظاهر می‌شود:
  “Select a face to add to the host surface, select again to remove, Space to continue”
• توضیح: شما باید یک یا چند سطح را به عنوان سطح میزبان برای میلگردها انتخاب کنید. با کلیک بر روی سطح، آن سطح به عنوان میزبان تعریف می‌شود و اگر دوباره روی همان سطح کلیک کنید، حذف می‌شود. با فشردن کلید Space به مرحله بعدی می‌روید.

Path (مسیر)

• پس از انتخاب سطح میزبان، باید مسیر حرکت میلگرد Rebar در رویت را انتخاب کنید. پیغام زیر در نوار وضعیت نمایان می‌شود:
  “Select an edge to add to the path, select again to remove, Space to continue”
• توضیح: در این مرحله، شما باید یک لبه از سطح میزبان را به عنوان مسیر میلگرد انتخاب کنید. با کلیک روی لبه، آن لبه به عنوان مسیر ثبت می‌شود و اگر دوباره کلیک کنید، لبه از مسیر حذف می‌شود. با فشردن کلید Space به مرحله بعدی بروید.

Distribution Type: Surface (توزیع سطحی)

در حالت Surface، میلگردها بین دو سطح توزیع می‌شوند. این روش بیشتر برای توزیع میلگرد بین سطوح موازی یا غیرموازی استفاده می‌شود.

Host Surface (سطح میزبان)

• پیغام نوار وضعیت:
  “Select a face to add to the host surface, select again to remove, Space to continue”
• توضیح: مشابه حالت Aligned، در این مرحله باید یک سطح به عنوان سطح میزبان انتخاب کنید.

Start Surface (سطح شروع)

• پس از انتخاب سطح میزبان، پیغام زیر برای انتخاب سطح شروع نمایان می‌شود:
  “Select a face to add to the start surface, select again to remove, Space to continue”
• توضیح: شما باید یک سطح را به عنوان سطح شروع برای توزیع میلگرد انتخاب کنید. این سطح مبنای توزیع میلگرد از ابتدا خواهد بود.

End Surface (سطح انتها)

• بعد از انتخاب سطح شروع، پیغام زیر برای انتخاب سطح انتها ظاهر می‌شود:
  “Select a face to add to the end surface, select again to remove, Space to continue”
• توضیح: در این مرحله، سطحی به عنوان سطح انتها برای توزیع میلگردها انتخاب می‌شود. میلگردها بین سطح شروع و سطح انتها توزیع خواهند شد.

تفاوت دو حالت Aligned و Surface:

• در حالت Aligned، میلگردها به صورت یکنواخت در امتداد یک مسیر مشخص توزیع می‌شوند.
• در حالت Surface، میلگردها بین دو سطح (سطح شروع و سطح انتها) توزیع شده و به دو سطح اشاره‌دارند.

جمع‌بندی

میلگرد Rebar در رویت یکی از بخش‌های کلیدی در طراحی سازه‌ای است که امکان تعریف دقیق شکل، تعداد و نحوه قرارگیری میلگردها را فراهم می‌کند. در این مقاله، انواع روش‌های مدلسازی میلگرد Rebar در رویت شامل Rebar Placement، Sketch Rebar و Free Form Rebar بررسی شده‌اند. این روش‌ها به طراحان امکان می‌دهند تا جزئیات میلگردها را با دقت بالا در مدل‌های سه‌بعدی تعریف کنند. ارتباط این مدل‌ها با مدلسازی اطلاعات ساختمان (BIM) به ایجاد یکپارچگی و دقت بیشتر در پروژه‌های ساختمانی کمک می‌کند. اطلاعات ذخیره شده‌در مدل BIM، باعث بهبود هماهنگی، کاهش خطاهای اجرایی، و افزایش کارایی در مراحل طراحی و ساخت می‌شود.