مدل‌سازی دقیق اتصالات سازه‌ای با پنل Fabrication Elements در رویت

پنل Fabrication Elements در رویت شامل ابزارهای کلیدی مانند Plate (صفحات فلزی)، Bolts (پیچ‌ها)، Anchors (انکرها)، Holes (سوراخ‌ها)، Shear Studs (گل‌میخ‌های برشی) و Welds (جوش‌ها) است که برای مدل‌سازی دقیق جزئیات اتصالات سازه‌ای و فلزی استفاده می‌شوند. این ابزارها به مهندسان سازه امکان می‌دهند تا اجزای مختلف یک سازه مرکب یا فولادی را با جزئیات کامل طراحی و مدل‌سازی کنند. با استفاده از این پنل، می‌توان موقعیت و ویژگی‌های دقیق اتصالات، جوش‌ها، پیچ‌ها، و دیگر عناصر را به‌صورت پارامتریک تعریف کرد، که منجر به ایجاد مدل‌های سازه‌ای دقیق و مستندات اجرایی حرفه‌ای‌تر می‌شود. در ادامه به بررسی تک تک ابزارهای این پنل پرداخته‌شده‌است.

ابزار Plate – پنل Fabrication Elements در رویت

ابزار Plate در Revit برای ترسیم و مدلسازی صفحات فلزی سازه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ابزار به شما امکان می‌دهد تا صفحات فلزی را به عنوان بخشی از مدل‌های سازه‌ای خود اضافه کرده و از آن‌ها برای اتصالات و تقویت اجزای مختلف استفاده کنید.

دسترسی به ابزار Plate در رویت

برای دسترسی به ابزار Plate در Revit، باید به تب Steel بروید و از پنل Fabrication Elements گزینه Plate را انتخاب کنید. این ابزار برای ترسیم و مدیریت صفحات فلزی در مدل‌های سازه‌ای استفاده می‌شود.

نحوه ترسیم صفحات با ابزار Plate در رویت

برای ترسیم صفحات با استفاده از ابزار Plate:

1. پس از انتخاب ابزار Plate از تب Structure، به بخش Draw هدایت می‌شوید.
2. با استفاده از گزینه‌های مختلف ترسیم مانند Line، Rectangle یا Pick Lines، شکل صفحه را مشخص کنید.
3. پس از اتمام ترسیم، روی گزینه Finish Edit Mode کلیک کنید تا فرایند ایجاد صفحه نهایی شود.

تب Modify/Create Sheet Plate

• Mode: این بخش شامل گزینه‌هایی برای اتمام یا لغو عملیات ویرایش Plate است:
  • Finish Edit Mode: با انتخاب این گزینه، ویرایش Plate به اتمام رسیده و تغییرات اعمال می‌شوند.
  • Cancel Edit Mode: اگر بخواهید عملیات ترسیم یا ویرایش Plate را لغو کنید، از این گزینه استفاده می‌شود. تغییرات ذخیره نمی‌شوند و به حالت قبل از شروع ویرایش بازگردانده می‌شوید.
• Draw: بخش Draw ابزارهای مختلفی برای ترسیم مرزهای Plate را ارائه می‌دهد:
  • Line: برای ترسیم خطوط مستقیم برای ایجاد صفحات با مرزهای ساده.
  • Rectangle: برای ایجاد صفحات مستطیل‌شکل به‌صورت سریع.
  • Circle: برای ترسیم صفحات دایره‌ای.
• Work Plane: این بخش مربوط به مدیریت صفحه کاری (Work Plane) است که Plate روی آن قرار می‌گیرد:
  • Set Work Plane: با استفاده از این گزینه، صفحه کاری جدیدی برای ترسیم Plate انتخاب می‌شود.
  • Pick a Plane: این گزینه به شما اجازه می‌دهد تا یک صفحه از مدل خود انتخاب کنید تا Plate روی آن ترسیم شود.
  • Show Work Plane: نمایش صفحه کاری فعلی که Plate روی آن ترسیم می‌شود، برای کمک به تنظیم دقیق محل قرارگیری.
  • Reference Plane: این گزینه‌ها به شما امکان می‌دهند که از صفحات مرجع (Reference Plane) برای ترسیم یا ویرایش Plate استفاده کنید. می‌توانید صفحات مرجع موجود را برای موقعیت‌دهی دقیق Plate انتخاب یا تغییر دهید.
  • Work Plane Viewer: ابزاری برای مشاهده و تنظیم صفحه کاری (Work Plane) فعلی که Plate روی آن قرار گرفته است. این ابزار دید بهتری از نحوه قرارگیری Plate نسبت به سایر عناصر مدل فراهم می‌کند و امکان تنظیم دقیق‌تر صفحات را مهیا می‌سازد.

تنظیمات Instance Properties برای Plate در رویت

در نرم‌افزار Revit، تنظیمات Instance Properties برای هر Plate به شما امکان می‌دهد تا ویژگی‌های مرتبط با آن را به‌صورت جزئی تغییر دهید. این تنظیمات به‌طور مستقیم بر صفحه تأثیر می‌گذارند و امکان کنترل دقیق بر پارامترهای آن را فراهم می‌کنند. برخی از مهم‌ترین پارامترهای Instance Properties برای صفحات (Plates) شامل موارد زیر هستند:

• Materials and Finishes
  • Structural Material: این پارامتر به شما اجازه می‌دهد نوع مصالح سازه‌ای که برای Plate استفاده می‌شود را تعیین کنید. متریال سازه‌ای می‌تواند فلزات مختلف مانند فولاد یا آلیاژهای خاص باشد.
• Structural
  • Thickness: این پارامتر برای تعیین ضخامت صفحه استفاده می‌شود. ضخامت می‌تواند متناسب با نیازهای سازه‌ای یا طراحی تنظیم شود.
  • Coating: اگر Plate دارای پوششی باشد، می‌توان این ویژگی را در اینجا تنظیم کرد. پوشش‌ها ممکن است برای محافظت در برابر زنگ‌زدگی یا بهبود ظاهر صفحه استفاده شوند.
  • Length: طول Plate، که می‌تواند بر اساس نیازهای پروژه تنظیم شود.
  • Width: عرض Plate، که به همان صورت قابل تنظیم است تا ابعاد دقیق صفحه را مطابق با طرح سازه‌ای مشخص کنید.
  • Justification: این پارامتر موقعیت صفحه را نسبت به عناصر مرجع یا سایر عناصر سازه‌ای تعیین می‌کند. با استفاده از این ویژگی، می‌توانید موقعیت دقیق Plate را نسبت به سایر اجزا تنظیم کنید.
• Identity Data
  • Image: یک تصویر یا پیش‌نمایش از Plate می‌تواند برای ارائه تصویری بهتر از آن استفاده شود.
  • Comments: در این قسمت می‌توانید یادداشت‌ها یا توضیحات اضافی در مورد Plate را اضافه کنید.
  • Mark: علامتی برای شناسایی Plate که به‌طور اختصاصی برای هر عنصر تنظیم می‌شود.
• Phasing
  • Phase Created: این پارامتر تعیین می‌کند که Plate در کدام فاز پروژه ایجاد شده است. معمولاً در پروژه‌هایی که چندین فاز ساخت دارند، این تنظیم بسیار مهم است.
  • Phase Demolished: مشخص می‌کند که Plate در کدام فاز تخریب یا حذف شده است، در صورت وجود.

ویرایش Plate در رویت – Edit Boundary

پس از ترسیم Plate، برای ویرایش آن، می‌توانید از گزینه Edit Boundary استفاده کنید. این ابزار به شما امکان می‌دهد تا مرزهای صفحه را تغییر دهید و با استفاده از ابزارهای ترسیم مانند خط یا چندضلعی، صفحه را مطابق نیاز خود تنظیم کنید.

ابزار Bolts – پنل Fabrication Elements در رویت

ابزار Bolts در Revit برای ترسیم و تنظیم الگوهای پیچ و مهره‌های سازه‌ای در اتصالات فلزی استفاده می‌شود. این ابزار به شما امکان می‌دهد تا اتصالات مکانیکی بین عناصر فلزی سازه را مدل‌سازی کنید و موقعیت، تعداد، و الگوی پیچ‌ها را به‌صورت دقیق تنظیم نمایید.

دسترسی به ابزار Bolts در رویت

برای دسترسی به ابزار Bolts در Revit، باید مراحل زیر را دنبال کنید:

1. ابتدا به تب Steel بروید.
2. در بخش Fabrication Elements، گزینه Bolts را انتخاب کنید.
3. با انتخاب این گزینه، پنل مربوط به ابزار Bolts فعال می‌شود و می‌توانید الگوی پیچ‌های مورد نیاز را ترسیم و تنظیم کنید.

نحوه ترسیم بولت ها با ابزار Bolts در رویت

پس از انتخاب ابزار Bolts، شما می‌توانید با استفاده از الگوهای موجود، پیچ‌های مورد نیاز را در سازه قرار دهید. روش معمول شامل مراحل زیر است:

1. ابتدا دو المانی که می‌خواهید بهم وصل شوند را انتخاب کنید و دکمه Enter/Space را فشار دهید.
2. سپس سطحی که می‌خواهید Boltها روی آن قرارگیرند را انتخاب کنید.
3. از الگوهای پیشنهادی مانند مستطیل یا دایره استفاده کنید تا بولت‌ها را در محل موردنظر قرار دهید.
4. با استفاده از پارامترهای مختلف مانند تعداد بولت‌ها و فاصله بین آنها، الگوی نهایی را تنظیم کنید.

تب Modify/Create Bolt Pattern

• Mode
  • Finish Edit Mode: برای اتمام و تایید ویرایش الگوی بولت‌ها استفاده می‌شود. با این گزینه، تغییرات ذخیره و الگوی بولت‌ها اعمال می‌گردد.
  • Cancel Edit Mode: این گزینه برای لغو تغییرات و بازگشت به حالت اولیه استفاده می‌شود.
• Pattern
  • Rectangle: در این حالت، الگوی پیچ‌ها به صورت یک مستطیل ترسیم می‌شود. شما می‌توانید تعداد ردیف‌ها و ستون‌های پیچ‌ها را مشخص کنید و فواصل آنها را تعیین نمایید.
  • Circle: در این حالت، پیچ‌ها به صورت دایره‌ای در اطراف یک نقطه مرکزی توزیع می‌شوند. تعداد پیچ‌ها و شعاع دایره قابل تنظیم است.

تنظیمات Instance Properties برای Bolts در رویت

در Revit، Instance Properties برای بولت‌ها به شما امکان می‌دهد ویژگی‌های مرتبط با هر پیچ را در همان لحظه تغییر دهید. این تنظیمات شامل پارامترهای متعددی است که می‌تواند به شما در سفارشی‌سازی و تطبیق پیچ‌ها با نیازهای خاص پروژه کمک کند. در اینجا توضیحات مربوط به هر پارامتر را مشاهده می‌کنید:

Structural

• Standard: استاندارد پیچ مورد استفاده را تعیین می‌کند. این شامل انتخاب نوع پیچ بر اساس استانداردهای بین‌المللی و ملی مانند DIN، ISO و غیره می‌شود.
• Grade: درجه مقاومت پیچ را تعیین می‌کند که بسته به نوع پروژه و بارگذاری موردنیاز متفاوت خواهد بود.
• Diameter: قطر پیچ را تنظیم می‌کند که یکی از مهم‌ترین پارامترهای فنی در اتصال است.
• Assembly: این گزینه به نحوه اتصال تعداد مهره و واشر در Bolt را مشخص می‌کند.
  • N : یک مهره پایین، بدون واشر
  • Na2W: یک مهره پایین، دو واشر در بالا و پایین
  • NaWW: یک مهره پایین، یک واشر فنری در پایین
  • NaW: یک مهره پایین، یک واشر در پایین
• Bolt Length: طول کل پیچ را تنظیم می‌کند. این پارامتر به شما امکان می‌دهد تا طول مناسب پیچ را بر اساس ضخامت قطعات متصل‌شونده انتخاب کنید.
• Grip Length: طول قسمت پیچ که دو قطعه فلزی را درگیر می‌کند.
• Grip Length Increase: در صورت نیاز به افزایش طول گیر پیچ، این گزینه به کار می‌آید.

Hole definition

• Hole definition: این گزینه به تعریف سوراخی که Bolts ایجاد می‌کند می‌پردازد. با کلیک بر روی گزینه Edit پنجره‌ Hole Parameters باز می‌شود.
  • Connected elements: این بخش به شما اجازه می‌دهد تا مشخص کنید که پیچ‌ها و مهره‌ها چگونه به اجزای دیگر متصل می‌شوند.
  • Type: این گزینه نوع اتصال را مشخص می‌کند. برای مثال، شما می‌توانید نوع اتصال را انتخاب کنید که ممکن است شامل اتصالات مستقیم، زاویه‌دار یا دیگر انواع باشد.
    • Round Hole: این گزینه برای تعیین وجود سوراخ‌های گرد در اتصالات استفاده می‌شود. سوراخ‌های گرد معمولاً برای پیچ‌های با قطر مشخص طراحی شده‌اند.
    • Slotted Hole: این گزینه برای سوراخ‌های شیار دار به کار می‌رود. این نوع سوراخ‌ها به پیچ‌ها اجازه می‌دهند تا در راستای شیار حرکت کنند و در نتیجه در صورت نیاز، تنظیمات بیشتری را در اتصال فراهم می‌آورند.
    • Countersink: این گزینه برای سوراخ‌های لبه‌دار (کانترسینک) استفاده می‌شود که معمولاً برای فراهم آوردن سطح هموار و جلوگیری از بیرون‌زدگی پیچ‌ها به کار می‌رود.
    • Blind Hole: این گزینه به سوراخ‌های کور اشاره دارد که به انتهای قطعه متصل نمی‌شوند. به عبارتی، این سوراخ‌ها در انتهای قطعه پایان می‌یابند و به سمت خارج نمی‌روند.
    • Threaded Hole: این گزینه برای تعیین سوراخ‌های رزوه‌دار است که معمولاً برای پیچ‌های با رزوه داخلی طراحی شده‌اند و به پیچ‌ها اجازه می‌دهند تا به‌طور محکم در اتصال قرار گیرند.
    • Countersunk Hole: مشابه گزینه کانترسینک، این گزینه نیز به حفره‌های لبه‌دار اشاره دارد، اما معمولاً برای پیچ‌هایی استفاده می‌شود که به‌طور کامل در داخل سطح قرار می‌گیرند.
    • Punch Mark: این گزینه ممکن است برای علامت‌گذاری سوراخ‌ها در اتصالات به کار رود. این علامت‌ها می‌توانند در فرآیند تولید یا نصب کمک کنند.
  • Bolt Diameter: قطر بولت.
  • Hole tolerance: این بخش به شما این امکان را می‌دهد که میزان دقت یا عدم دقت در اندازه‌گیری سوارخ‌ها را مشخص کنید.
  • 1. Hole Diameter: قطر سوراخ.

سایر پارامترها

• Inverted: اگر نیاز باشد که پیچ به صورت معکوس نصب شود، از این پارامتر استفاده می‌شود.
• Finish Calculation at Gap: این گزینه تعیین می‌کند که آیا محاسبات پیچ‌ها با در نظر گرفتن فاصله (Gap) بین قطعات به پایان برسد یا خیر.
• Location: این پارامتر به شما اجازه می‌دهد تا مکان نصب پیچ‌ها را مشخص کنید. مکان نصب ممکن است تأثیر مهمی بر روی فرآیند نصب و نوع پیچ انتخابی داشته باشد. گزینه‌های رایج در این بخش عبارت‌اند از:
  • Site: پیچ‌ها در محل پروژه نصب می‌شوند.
  • Site Drill: پیچ‌ها در محل کارگاه دریل و نصب می‌شوند.
  • Shop: پیچ‌ها در کارخانه یا کارگاه تولیدی به قطعات اضافه می‌شوند.
• Coating: نوع پوشش محافظتی روی پیچ را مشخص می‌کند که می‌تواند شامل گالوانیزه یا سایر پوشش‌های مقاوم در برابر خوردگی باشد.
• Radius: شعاع توزیع پیچ‌ها را در یک الگو تعیین می‌کند، به‌ویژه در اتصالات دایره‌ای شکل.
• Number: تعداد پیچ‌های مورد استفاده در هر الگو را تنظیم می‌کند.

Identity Data

• Image: تصویری از پیچ موردنظر یا جزئیات مربوط به آن می‌تواند در این بخش قرار گیرد.
• Comments: هرگونه نظر یا توضیح اضافی در مورد پیچ یا نحوه استفاده آن را می‌توانید در این بخش وارد کنید.
• Mark: یک شناسه یا برچسب خاص برای بولت که می‌تواند در گزارش‌ها و نقشه‌ها استفاده شود.

Phase

• Phase Created: فاز زمانی که پیچ‌ها در آن ایجاد شده‌اند (مناسب برای پروژه‌هایی با چند فاز ساخت).
• Phase Demolished: فاز زمانی که پیچ‌ها از بین رفته یا حذف شده‌اند (برای پروژه‌های تخریبی یا بازسازی).

ویرایش Bolts در رویت – Edit Pattern

برای ویرایش الگوی پیچ‌ها (Bolts) در Revit، می‌توانید از گزینه Edit Pattern استفاده کنید. این ابزار به شما اجازه می‌دهد تا الگوی پیچ‌ها در یک اتصال را مطابق نیازهای پروژه تغییر دهید. نکات مهمی که باید در نظر داشته باشید:

نوع الگو: می‌توانید بین الگوهای مختلف مانند مستطیلی یا دایره‌ای یکی را انتخاب کنید. برای اتصالاتی که به تعداد پیچ‌های بیشتری در یک الگوی مشخص نیاز دارند، انتخاب صحیح الگو اهمیت زیادی دارد.

محدودیت‌های Bolts در رویت

استفاده از Bolt در رویت دارای محدودیت‌هایی می‌باشد در زیر به دو مورد از آنها اشاره‌شده‌است.

• در صورتی که فاصله دو صفحه از یکدیگر بیشتر از 0.012 متر باشد Bolt بر روی صفحه دوم اعمال نمی‌شود.

• در صورتی که بخواهید صفحه را کپی کنید Boltها را کپی نمی شوند و تنها سوراخ های آن کپی می‌شود.

ابزار Anchors – پنل Fabrication Elements در رویت

ابزار Anchors در رویت (Revit) برای مدل‌سازی و قرار دادن پیچ‌های مهاری (Anchor Bolts) و اتصالات سازه‌ای به کار می‌رود. این ابزار به شما اجازه می‌دهد تا پیچ‌های مهاری را در نقاط مهم سازه مانند صفحات پایه (Base Plates) به‌صورت دقیق قرار دهید. در ادامه به بررسی این ابزار در رویت می‌پردازیم.

دسترسی به ابزار Anchors در رویت

برای دسترسی به ابزار Anchors در Revit، باید مراحل زیر را دنبال کنید:

1. ابتدا به تب Steel بروید.
2. در بخش Fabrication Elements، گزینه Anchors را انتخاب کنید.
3. با انتخاب این گزینه، پنل مربوط به ابزار Anchors فعال می‌شود و می‌توانید الگوی Anchors مورد نیاز را ترسیم و تنظیم کنید.

نحوه ترسیم انکرها با ابزار Anchors در رویت

پس از انتخاب ابزار Anchors، شما می‌توانید با استفاده از الگوهای موجود، Anchors مورد نیاز را در سازه قرار دهید. روش معمول شامل مراحل زیر است:

1. ابتدا دو المانی که می‌خواهید بهم وصل شوند را انتخاب کنید و دکمه Enter/Space را فشار دهید.
2. سپس سطحی که می‌خواهید Anchorها روی آن قرارگیرند را انتخاب کنید.
3. از الگوهای پیشنهادی مانند مستطیل یا دایره استفاده کنید تا Anchors را در محل موردنظر قرار دهید.
4. با استفاده از پارامترهای مختلف مانند تعداد Anchors و فاصله بین آنها، الگوی نهایی را تنظیم کنید.

تب Modify/Create Anchor

• Mode
  • Finish Edit Mode: برای اتمام و تایید ویرایش الگوی Anchorها استفاده می‌شود. با این گزینه، تغییرات ذخیره و الگوی Anchorها اعمال می‌گردد.
  • Cancel Edit Mode: این گزینه برای لغو تغییرات و بازگشت به حالت اولیه استفاده می‌شود.
• Pattern
  • Rectangle: در این حالت، الگوی Anchorها به صورت یک مستطیل ترسیم می‌شود. شما می‌توانید تعداد ردیف‌ها و ستون‌های Anchorها را مشخص کنید و فواصل آنها را تعیین نمایید.
  • Circle: در این حالت، Anchorها به صورت دایره‌ای در اطراف یک نقطه مرکزی توزیع می‌شوند. تعداد Anchorها و شعاع دایره قابل تنظیم است.

تنظیمات Instance Properties برای Anchors در رویت

Structural

• Standard: استاندارد انکر مورد استفاده را تعیین می‌کند. این شامل انتخاب نوع انکر بر اساس استانداردهای بین‌المللی و ملی مانند DIN، ISO و غیره می‌شود.
• Grade: درجه مقاومت انکر را تعیین می‌کند که بسته به نوع پروژه و بارگذاری موردنیاز متفاوت خواهد بود.
• Diameter: قطر انکر را تنظیم می‌کند که یکی از مهم‌ترین پارامترهای فنی در اتصال است.
• Assembly: این گزینه به نحوه اتصال تعداد مهره و واشر در انکر را مشخص می‌کند.
  • N : یک مهره پایین، بدون واشر
  • Na2W: یک مهره پایین، دو واشر در بالا و پایین
  • NaWW: یک مهره پایین، یک واشر فنری در پایین
  • NaW: یک مهره پایین، یک واشر در پایین
• Length: طول کل انکر را تنظیم می‌کند. این پارامتر به شما امکان می‌دهد تا طول مناسب انکر را بر اساس ضخامت قطعات متصل‌شونده انتخاب کنید.
• Coating: نوع پوشش محافظتی روی انکر را مشخص می‌کند که می‌تواند شامل گالوانیزه یا سایر پوشش‌های مقاوم در برابر خوردگی باشد.
• Location: این پارامتر به شما اجازه می‌دهد تا مکان نصب انکرها را مشخص کنید. مکان نصب ممکن است تأثیر مهمی بر روی فرآیند نصب و نوع انکر انتخابی داشته باشد. گزینه‌های رایج در این بخش عبارت‌اند از:
  • Site: انکرها در محل پروژه نصب می‌شوند.
  • Site Drill: انکرها در محل کارگاه دریل و نصب می‌شوند.
  • Shop: انکرها در کارخانه یا کارگاه تولیدی به قطعات اضافه می‌شوند.

Hole definition

• Hole definition: این گزینه به تعریف سوراخی که انکرها ایجاد می‌کند می‌پردازد. با کلیک بر روی گزینه Edit پنجره‌ Hole Parameters باز می‌شود.
  • Connected elements: این بخش به شما اجازه می‌دهد تا مشخص کنید که انکرها و مهره‌ها چگونه به اجزای دیگر متصل می‌شوند.
  • Type: این گزینه نوع اتصال را مشخص می‌کند. برای مثال، شما می‌توانید نوع اتصال را انتخاب کنید که ممکن است شامل اتصالات مستقیم، زاویه‌دار یا دیگر انواع باشد.
    • Round Hole: این گزینه برای تعیین وجود سوراخ‌های گرد در اتصالات استفاده می‌شود.
    • Slotted Hole: این گزینه برای سوراخ‌های شیار دار به کار می‌رود. این نوع سوراخ‌ها به انکرها اجازه می‌دهند تا در راستای شیار حرکت کنند و در نتیجه در صورت نیاز، تنظیمات بیشتری را در اتصال فراهم می‌آورند.
    • Countersink: این گزینه برای سوراخ‌های لبه‌دار (کانترسینک) استفاده می‌شود.
    • Blind Hole: این گزینه به سوراخ‌های کور اشاره دارد که به انتهای قطعه متصل نمی‌شوند.
    • Threaded Hole: این گزینه برای تعیین سوراخ‌های رزوه‌دار است که معمولاً برای انکرهای با رزوه داخلی طراحی شده‌اند و به انکرها اجازه می‌دهند تا به‌طور محکم در اتصال قرار گیرند.
    • Countersunk Hole: مشابه گزینه کانترسینک، این گزینه نیز به سوراخ‌های لبه‌دار اشاره دارد، اما معمولاً برای انکرهایی استفاده می‌شود که به‌طور کامل در داخل سطح قرار می‌گیرند.
    • Punch Mark: این گزینه ممکن است برای علامت‌گذاری سوراخ‌ها در اتصالات به کار رود.
  • Bolt Diameter: قطر بولت.
  • Hole tolerance: این بخش به شما این امکان را می‌دهد که میزان دقت یا عدم دقت در اندازه‌گیری سوارخ‌ها را مشخص کنید.
  • 1. Hole Diameter: قطر سوراخ.

سایر پارامترها

• Inverted: اگر نیاز باشد که انکر به صورت معکوس نصب شود، از این پارامتر استفاده می‌شود.
• Anchor Orientation: این گزینه جهت‌گیری انکر را تعیین می‌کند. بسته به نوع اتصال و نیاز پروژه، می‌توان جهت نصب انکر را برای دستیابی به اتصال بهینه تغییر داد.
• Radius: شعاع توزیع انکرها را در یک الگو تعیین می‌کند، به‌ویژه در اتصالات دایره‌ای شکل.
• Number: تعداد انکرهای مورد استفاده در هر الگو را تنظیم می‌کند.

Identity Data

• Image: تصویری از انکر موردنظر یا جزئیات مربوط به آن می‌تواند در این بخش قرار گیرد.
• Comments: هرگونه نظر یا توضیح اضافی در مورد انکر یا نحوه استفاده آن را می‌توانید در این بخش وارد کنید.
• Mark: یک شناسه یا برچسب خاص برای انکر که می‌تواند در گزارش‌ها و نقشه‌ها استفاده شود.

Phase

• Phase Created: فاز زمانی که انکرها در آن ایجاد شده‌اند (مناسب برای پروژه‌هایی با چند فاز ساخت).
• Phase Demolished: فاز زمانی که انکرها از بین رفته یا حذف شده‌اند (برای پروژه‌های تخریبی یا بازسازی).

ویرایش Anchors در رویت – Edit Pattern

هنگامی که انکرها (Anchors) در نرم‌افزار Revit ترسیم می‌شوند، می‌توانید از ابزار Edit Pattern برای ویرایش الگوی قرارگیری آن‌ها استفاده کنید. این گزینه به شما امکان می‌دهد تا نحوه توزیع انکرها در یک اتصال را تنظیم و بهینه کنید.

ابزار Holes – پنل Fabrication Elements در رویت

در نرم‌افزار Revit، ابزار Holes به کاربران این امکان را می‌دهد تا سوراخ‌ها را در قطعات سازه‌ای ایجاد کنند. این ابزار به‌طور گسترده در طراحی سازه‌های فلزی و بتنی برای مشخص کردن محل و نوع سوراخ‌ها به‌کار می‌رود. دسترسی به این ابزار از طریق تب Structure یا Steel در بالای محیط کاری رویت امکان‌پذیر است. پس از انتخاب ابزار، کاربران می‌توانند بر اساس نیازهای پروژه سوراخ‌های مختلف را بر روی صفحات فلزی، تیرها، ستون‌ها و دیگر عناصر سازه‌ای ترسیم کنند.

دسترسی به ابزار Holes در رویت

برای دسترسی به ابزار Holes در Revit، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. ابتدا به تب Steel بروید.
2. در بخش Fabrication Elements، گزینه Holes را انتخاب کنید.
3. با انتخاب این گزینه، پنل مربوط به ابزار Holes فعال می‌شود و می‌توانید الگوی سوراخ‌های مورد نیاز را ترسیم و تنظیم کنید.

نحوه ترسیم سوراخ با ابزار Holes در رویت

ترسیم سوراخ‌ها با استفاده از ابزار Holes در Revit به صورت زیر انجام می‌شود:

1. ابتدا ابزار Holes را فعال کنیدسپس سطحی که می‌خواهید سوراخ‌ها روی آن قرارگیرند را انتخاب کنید.
2. از الگوهای پیشنهادی مانند مستطیل یا دایره استفاده کنید تا سوراخ‌ها را در محل موردنظر قرار دهید.
3. با استفاده از پارامترهای مختلف مانند تعداد Holes و فاصله بین آنها، الگوی نهایی را تنظیم کنید.

تب Modify/Create Hole Pattern

• Mode
  • Finish Edit Mode: برای اتمام و تایید ویرایش الگوی Holes استفاده می‌شود. با این گزینه، تغییرات ذخیره و الگوی Holes اعمال می‌گردد.
  • Cancel Edit Mode: این گزینه برای لغو تغییرات و بازگشت به حالت اولیه استفاده می‌شود.
• Pattern
  • Rectangle: در این حالت، الگوی Holes به صورت یک مستطیل ترسیم می‌شود. شما می‌توانید تعداد ردیف‌ها و ستون‌های Holes را مشخص کنید و فواصل آنها را تعیین نمایید.
  • Circle: در این حالت، Holes به صورت دایره‌ای در اطراف یک نقطه مرکزی توزیع می‌شوند. تعداد سوراخ‌ها و شعاع دایره قابل تنظیم است.

تنظیمات Instance Properties برای Holes در رویت

در هنگام کار با ابزار Holes در رویت، پارامترهای متعددی در بخش Instance Properties وجود دارد که به شما امکان می‌دهد سوراخ‌ها را به‌طور دقیق مدیریت و تنظیم کنید. این پارامترها برای کنترل ابعاد، فاصله‌ها، تعداد سوراخ‌ها و تنظیمات مرتبط با موقعیت سوراخ‌ها در اجزای سازه‌ای استفاده می‌شوند. در ادامه، توضیحاتی کامل برای هر یک از این پارامترها ارائه می‌شود:

• Type: این پارامتر نوع سوراخ را مشخص می‌کند. شما می‌توانید نوع سوراخ‌ها را بر اساس استاندارد یا نیاز پروژه انتخاب کنید، مانند سوراخ‌های گرد، شیار دار، یا سوراخ‌های خاص دیگر.
• Diameter: این پارامتر قطر سوراخ را تعیین می‌کند. انتخاب قطر مناسب برای سوراخ از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا تأثیر مستقیمی بر مقاومت و استحکام سازه دارد.
• Number on Side 1: این گزینه تعداد سوراخ‌ها را در سمت اول تعیین می‌کند.
• Number on Side 2: این گزینه تعداد سوراخ‌ها را در سمت دوم تعیین می‌کند.
• Length on Side 1: این پارامتر طول سوراخ‌ها یا فاصله‌ای که سوراخ‌ها از سمت ۱ قرار می‌گیرند را تعیین می‌کند. این طول می‌تواند برای کنترل نحوه توزیع سوراخ‌ها در طول یک تیر یا ستون استفاده شود.
• Length on Side 2: مشابه طول در سمت ۱، این پارامتر طول یا فاصله سوراخ‌ها از سمت ۲ را تعیین می‌کند.
• Intermediate distance on side 1: این پارامتر فاصله بین سوراخ‌ها در سمت ۱ را تعیین می‌کند. این فاصله‌ها بر اساس طراحی دقیق و فاصله گذاری مناسب سوراخ‌ها از یکدیگر اهمیت دارد.
• Intermediate distance on side 2: این پارامتر فاصله بین سوراخ‌ها در سمت ۲ را مشخص می‌کند و مشابه فاصله میانی سمت ۱ کار می‌کند.
• Edge distance on side 1: فاصله بین اولین سوراخ و لبه عضو سازه‌ای در سمت ۱ را تعیین می‌کند. این فاصله برای اطمینان از استحکام و یکپارچگی سازه حیاتی است.
• Edge distance on side 2: مشابه فاصله لبه سمت ۱، فاصله از لبه عضو سازه‌ای در سمت ۲ را تعیین می‌کند.

ویرایش Holes در رویت – Edit Pattern

هنگامی که سوراخ‌ها (Holes) در نرم‌افزار Revit ترسیم می‌شوند، می‌توانید از ابزار Edit Pattern برای ویرایش الگوی قرارگیری آن‌ها استفاده کنید. این گزینه به شما امکان می‌دهد تا نحوه توزیع سوارخ‌ها را تنظیم و بهینه کنید.

ابزار Shear Studs – پنل Fabrication Elements در رویت

ابزار Shear Studs در نرم‌افزار Revit یکی از ابزارهای مهم برای مدل‌سازی اتصالات بین عناصر سازه‌ای مانند تیرها و دال‌های بتنی است. Shear Studs که به آن‌ها “گل‌میخ‌های برشی” نیز گفته می‌شود، نقش حیاتی در سازه‌های مرکب (Composite Structures) ایفا می‌کنند، زیرا انتقال نیروی برشی بین بتن و فلز را تسهیل می‌کنند و باعث افزایش استحکام و یکپارچگی سازه می‌شوند.

دسترسی به ابزار Shear Studs در رویت

برای دسترسی به ابزار Shear Studs در Revit، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. ابتدا به تب Steel بروید.
2. در بخش Fabrication Elements، گزینه Shear Studs را انتخاب کنید.
3. با انتخاب این گزینه، پنل مربوط به ابزار Shear Studs فعال می‌شود و می‌توانید الگوی گل‌میخ‌های مورد نیاز را ترسیم و تنظیم کنید.

نحوه ترسیم گل میخ با ابزار Shear Studs در رویت

ترسیم سوراخ‌ها با استفاده از ابزار Holes در Revit به صورت زیر انجام می‌شود:

1. ابتدا ابزار Shear Studs را فعال کنیدسپس سطحی که می‌خواهید گل‌میخ‌ها روی آن قرارگیرند را انتخاب کنید.
2. از الگوهای پیشنهادی مانند مستطیل یا دایره استفاده کنید تا گل‌میخ‌ها را در محل موردنظر قرار دهید.
3. با استفاده از پارامترهای مختلف مانند تعداد گل‌میخ‌ها و فاصله بین آنها، الگوی نهایی را تنظیم کنید.

تب Modify/Create Shear Stud

• Mode
  • Finish Edit Mode: برای اتمام و تایید ویرایش الگوی گل‌میخ‌ها استفاده می‌شود. با این گزینه، تغییرات ذخیره و الگوی گل‌میخ‌ها اعمال می‌گردد.
  • Cancel Edit Mode: این گزینه برای لغو تغییرات و بازگشت به حالت اولیه استفاده می‌شود.
• Pattern
  • Rectangle: در این حالت، الگوی گل‌میخ‌ها به صورت یک مستطیل ترسیم می‌شود. شما می‌توانید تعداد ردیف‌ها و ستون‌های گل‌میخ‌ها را مشخص کنید و فواصل آنها را تعیین نمایید.
  • Circle: در این حالت، گل‌میخ‌ها به صورت دایره‌ای در اطراف یک نقطه مرکزی توزیع می‌شوند. تعداد گل‌میخ‌ها و شعاع دایره قابل تنظیم است.

تنظیمات Instance Properties برای Shear Studs در رویت

Structural

• Type: نوع گل‌میخ را مشخص می‌کند. شما می‌توانید نوع گل‌میخ‌ها را با توجه به استانداردهای موجود و نیاز پروژه انتخاب کنید.
• Diameter: قطر گل‌میخ را تعیین می‌کند. قطر مناسب از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا روی ظرفیت باربری و انتقال نیروی برشی بین دال بتنی و تیر فلزی تأثیر دارد.
• Number on Side 1: تعداد گل‌میخ‌ها در سمت اول را مشخص می‌کند. این پارامتر می‌تواند بر اساس نیاز سازه‌ای و استانداردهای مربوطه تنظیم شود.
• Number on Side 2: مشابه پارامتر قبلی، تعداد گل‌میخ‌ها در سمت دوم را مشخص می‌کند.
• Length on Side 1: طول مورد نیاز برای قرارگیری گل‌میخ‌ها در سمت ۱ را تعیین می‌کند. این پارامتر برای تعیین فاصله بین گل‌میخ‌ها در امتداد طولی عنصر سازه‌ای استفاده می‌شود.
• Length on Side 2: مشابه پارامتر قبلی، این پارامتر طول قرارگیری گل‌میخ‌ها را در سمت ۲ تنظیم می‌کند.
• Intermediate Distance on Side 1: فاصله بین گل‌میخ‌های متوالی در سمت ۱ را مشخص می‌کند. تنظیم دقیق این فاصله به توزیع یکنواخت بارها کمک می‌کند.
• Intermediate Distance on Side 2: مشابه پارامتر قبلی، فاصله بین گل‌میخ‌ها در سمت ۲ را مشخص می‌کند.
• Edge Distance on Side 1: فاصله اولین گل‌میخ از لبه عضو سازه‌ای در سمت ۱ را تعیین می‌کند. فاصله مناسب از لبه برای جلوگیری از شکست یا ضعف سازه‌ای اهمیت دارد.
• Edge Distance on Side 2:مشابه پارامتر قبلی، فاصله از لبه در سمت ۲ را تنظیم می‌کند.

Identity Data

• Image: امکان بارگذاری یک تصویر یا دیاگرام مرتبط با Shear Stud را فراهم می‌کند تا بتوان اطلاعات بصری و تکمیلی را به عنصر اضافه کرد.
• Comments (نظرات): این فیلد برای ثبت توضیحات یا یادداشت‌های مرتبط با Shear Stud ها استفاده می‌شود.
• Mark: این پارامتر به شما اجازه می‌دهد یک شماره یا علامت خاص برای شناسایی هر گل‌میخ اختصاص دهید که در نقشه‌ها و جداول استفاده می‌شود.

Phasing

• Phase Created: مشخص می‌کند که گل‌میخ در کدام فاز از پروژه ایجاد شده است. این پارامتر در پروژه‌های چندفازی برای پیگیری تغییرات و زمان‌بندی استفاده می‌شود.
• Phase Demolished: این پارامتر مشخص می‌کند که گل‌میخ در کدام فاز پروژه تخریب یا حذف خواهد شد.

ویرایش Shear Studs در رویت – Edit Pattern

هنگامی که گل‌میخ‌ها (Shear Studs) در نرم‌افزار Revit ترسیم می‌شوند، می‌توانید از ابزار Edit Pattern برای ویرایش الگوی قرارگیری آن‌ها استفاده کنید. این گزینه به شما امکان می‌دهد تا نحوه توزیع گل‌میخ‌ها را تنظیم و بهینه کنید.

ابزار Welds – پنل Fabrication Elements در رویت

ابزار Welds در نرم‌افزار Revit برای مدل‌سازی و نمایش جوش‌ها در اتصالات سازه‌ای به کار می‌رود. این ابزار به مهندسان و طراحان امکان می‌دهد تا جزئیات جوشکاری را در نقشه‌های سه‌بعدی و مستندات فنی با دقت بالا اعمال کنند. با استفاده از ابزار Welds، می‌توان انواع مختلف جوش را به‌صورت بصری نمایش داد و پارامترهای مختلفی همچون نوع، اندازه و محل جوش را تنظیم کرد. این ابزار کمک می‌کند تا جزئیات اتصالات سازه‌ای به‌طور کامل در مدل لحاظ شده و مستندات اجرایی دقیق‌تری تولید شود.

دسترسی به ابزار Welds در رویت

برای دسترسی به ابزار Welds در Revit، مراحل زیر را دنبال کنید:

1. ابتدا به تب Steel بروید.
2. در بخش Fabrication Elements، گزینه Welds را انتخاب کنید.

نحوه ترسیم جوش‌ها با ابزار Welds در رویت

پس از انتخاب ابزار Welds، به شرح زیر اقدام کنید روش معمول شامل مراحل زیر است:

1. ابتدا دو المانی که می‌خواهید بهم وصل شوند را انتخاب کنید و دکمه Enter/Space را فشار دهید.
2. سپس گوشه‌ای از المان که می‌خواهید جوش در آن قرارگیرد را انتخاب کنید.
3. با استفاده از پنل Instance Properties، پارامترهای مختلف مانند نوع جوش و … را تنظیم کنید.

تنظیمات Instance Properties برای Welds در رویت

در نرم‌افزار Revit، ابزار Welds (جوش‌ها) دارای تنظیمات متعددی در بخش Instance Properties است که به شما امکان می‌دهد مشخصات دقیق جوشکاری را کنترل و تنظیم کنید. این تنظیمات شامل مشخصات مربوط به نوع، ابعاد، و ویژگی‌های جوش اصلی و دوگانه هستند. در ادامه توضیحات کاملی برای هر یک از این پارامترها ارائه می‌شود:

Structural

• Main Type: نوع جوش اصلی را مشخص می‌کند (مانند جوش لب به لب، گوشه‌ای و …). انتخاب نوع جوش بر اساس نیاز پروژه و استانداردهای سازه‌ای انجام می‌شود.
• Main Thickness: ضخامت جوش اصلی را تعیین می‌کند. این پارامتر به مقاومت و استحکام جوش مرتبط است.
• Length: طول جوش اصلی را مشخص می‌کند که نشان‌دهنده طول جوش در امتداد محل اتصال است.
• Location: موقعیت جوش روی عضو سازه‌ای را تعیین می‌کند (برای مثال بالا، پایین یا کناره عضو).
• Continuous: مشخص می‌کند که آیا جوش به صورت پیوسته (ممتد) است یا به صورت ناپیوسته و با فاصله‌هایی معین قرار گرفته است.
• Pitch: فاصله بین بخش‌های متوالی جوش در صورتی که جوش پیوسته نباشد. این پارامتر معمولاً در جوش‌های ناپیوسته استفاده می‌شود.
• Main Text: متن یا توضیحات خاص مربوط به جوش اصلی که در نقشه‌ها نمایش داده می‌شود.
• Surface Shape: شکل سطح جوش را مشخص می‌کند که می‌تواند محدب، مقعر یا صاف باشد و بر اساس استانداردهای جوشکاری تعریف می‌شود.
• Main Weld Preparation: نوع آماده‌سازی لبه‌های اعضا برای انجام جوش اصلی را مشخص می‌کند، مانند برش مورب یا آماده‌سازی خاص.
• Main Root Opening: فاصله بین اعضا در ناحیه ریشه جوش که باید برای جوش پر شود.
• Main Effective Throat: ضخامت موثر جوش که بر اساس نیاز سازه‌ای و استانداردها تنظیم می‌شود. این پارامتر به مقاومت و ظرفیت باربری جوش مربوط است.
• Main Preparation Depth: عمق آماده‌سازی لبه‌های اعضا برای جوش اصلی را تعیین می‌کند.

Double Weld Properties

• Double Type: نوع جوش دوگانه (جوشی که در سمت مقابل جوش اصلی قرار دارد) را مشخص می‌کند.
• Double Thickness: ضخامت جوش دوگانه را تعیین می‌کند.
• Double Text: توضیحات یا متن مرتبط با جوش دوگانه که در نقشه‌ها و مستندات استفاده می‌شود.
• Double Surface Shape: شکل سطح جوش دوگانه که می‌تواند محدب، مقعر یا صاف باشد.
• Double Weld Preparation: نوع آماده‌سازی لبه برای جوش دوگانه.
• Double Root Opening: فاصله بین اعضا در ناحیه ریشه جوش دوگانه.
• Double Effective Throat: ضخامت موثر جوش دوگانه که بر اساس نیاز سازه‌ای تنظیم می‌شود.
• Double Preparation Depth: عمق آماده‌سازی لبه‌ها برای جوش دوگانه.
• Text module: این بخش به پارامترهای مرتبط با متن‌ها و نشانه‌های مرتبط با جوش در نقشه‌ها می‌پردازد.
• Prefix: پیشوندی که می‌تواند قبل از متن اصلی جوش درج شود (برای مثال، علامت‌های خاص یا کدهای جوشکاری).

Identity Data

• Image: امکان اضافه کردن تصویر یا دیاگرام مرتبط با نوع جوش یا نحوه آماده‌سازی جوش.
• Comments: بخش مربوط به توضیحات یا یادداشت‌هایی که به عنصر جوش مرتبط هستند.
• Mark: برای اختصاص یک شناسه یا شماره خاص به جوش مورد استفاده قرار می‌گیرد. این شناسه برای ردیابی جوش‌ها در نقشه‌ها و جداول می‌تواند به کار رود.

جمع‌بندی

پنل Fabrication Elements در نرم‌افزار Revit ابزاری جامع و قدرتمند برای مدل‌سازی و طراحی دقیق جزئیات اتصالات سازه‌ای است. این پنل شامل ابزارهای مختلفی از جمله Plate (صفحات فلزی)، Bolts (پیچ‌ها)، Anchors (انکرها)، Holes (سوراخ‌ها)، Shear Studs (گل‌میخ‌های برشی)، و Welds (جوش‌ها) می‌باشد که هر یک برای ایجاد و تنظیم اتصالات فلزی با دقت بالا استفاده می‌شوند. این ابزارها به مهندسان و طراحان سازه‌ای امکان می‌دهند تا تمامی جزئیات اتصالات، جوش‌ها، و نصب‌های لازم در سازه‌های فلزی و مرکب را به‌صورت سه‌بعدی و پارامتریک طراحی کنند. استفاده از این پنل باعث افزایش دقت در مدل‌سازی، تسهیل در تولید مستندات فنی، و بهینه‌سازی روند ساخت و نصب اجزای سازه‌ای می‌شود، که در نهایت منجر به اجرای بهتر و کارآمدتر پروژه‌های سازه‌ای خواهد شد.