گزینه‌های Parametric Cuts در رویت – راهنمای کامل

بخش Parametric Cuts در رویت ابزاری قدرتمند برای اعمال برش‌های دقیق و پارامتریک بر روی اجزای سازه‌ای است. این قابلیت به کاربران امکان می‌دهد تا به راحتی تغییرات و اصلاحات لازم را در بخش‌های مختلف عناصر سازه‌ای مانند تیرها و ستون‌ها اعمال کنند و نیاز به مدل‌سازی پیچیده و زمان‌بر را کاهش دهند. ابزارهایی مانند Cope، Miter، Saw Cut (Flange & Web)، Cut Through و Cut By به طراحان امکان می‌دهند تا برش‌هایی با شکل‌های مشخص و کنترل‌شده ایجاد کنند و ارتباط دقیقی بین اجزای سازه‌ای برقرار کنند. این ویژگی‌ها در طراحی‌های پیچیده و دقیق بسیار اهمیت دارند و می‌توانند کیفیت و دقت مدل‌سازی را به شکل چشم‌گیری بهبود بخشند.

دسترسی به دستورات Parametric Cuts

برای دسترسی به دستورات Parametric Cuts در رویت می توانید از زبانه Steel به این بخش دسترسی پیدا کنید. این بخش شامل دستورات زیر است. که در ادامه به تشریح هر یک خواهیم پرداخت

• Cope
• Miter
• Saw Cut – Flange
• Saw Cut – Web
• Cut Through
• Cut By

گزینه Cope در رویت

در صورتیکه دو تیر مطابق شکل زیر با یکدیگر تداخل داشته باشند و بخواهیم یکی از آنها را به صورت مناسبی برش دهیم، می توانیم از این دستور در بخش Parametric Cuts در رویت استفاده کنیم. در ادامه حالت قبل از استفاده از این دستور و سپس بعد از استفاده از آن نمایش داده‌شده‌است.

1- ابتدا گزینه Cope را انتخاب می کنیم

2- سپس تیر اول و بعد با نگه داشتن کلید Ctrl تیر دوم را انتخاب می کنیم

3- با زدن دکمه Enter دستور اجرا شده و یکی از تیرها به صورتیکه هماهنگ با تیر دوم باشد برش می‌خورد

4- در صورتیکه نیاز به تغییر المان انتخاب شده برای برش توسط رویت داشته باشیم می توانیم دایره‌آبی رنگی را که به صورت توپر زیر عدد 2 نمایش داده‌شده‌است را فشار دهیم.

منوی Type دستور Cope Parametric

در منوی Type Properties دستور Cope Parametric مربوط به بخش Parametric Cuts در رویت، آیتم‌های مختلفی وجود دارد که هر یک اطلاعات خاصی را درباره نوع و ویژگی‌های این دستور ارائه می‌دهند. در ادامه، توضیحات مربوط به هر آیتم آورده‌شده‌است:

• Type Image: این گزینه به شما اجازه می‌دهد تا یک تصویر مرتبط با نوع خاص از برش Cope را اضافه کنید.
• Keynote: این فیلد برای وارد کردن توضیح یا شماره مرجع Keynote استفاده می‌شود.
• Model: در این قسمت، می‌توانید مدل یا نام دقیق قطعه یا تجهیزاتی که Cope روی آن اعمال می‌شود را وارد کنید.
• Manufacturer: این فیلد برای وارد کردن نام سازنده یا تولیدکننده تجهیز یا قطعه‌ای است که Cope بر روی آن اعمال می‌شود.
• Type Comments: در این قسمت می‌توان توضیحات اضافی مربوط به نوع برش Cope وارد کرد.
• URL: این فیلد امکان وارد کردن یک آدرس وب (URL) را فراهم می‌کند.
• Description: در این فیلد توضیحات کلی و خلاصه‌ای از نوع برش Cope وارد می‌شود.
• Assembly Description: این بخش برای وارد کردن توضیحات مرتبط با مونتاژ یا مجموعه‌ای است که Cope در آن استفاده می‌شود.
• Assembly Code: این فیلد برای وارد کردن کد مرتبط با مونتاژ است.
• Type Mark: این قسمت به منظور اختصاص دادن یک شناسه یا کد منحصر به فرد به نوع Cope استفاده‌می‌شود.
• Cost: در این فیلد، هزینه مرتبط با نوع خاصی از برش Cope وارد می‌شود.

منوی Instance دستور Cope Parametric

در منوی Instance Properties دستور Cope Parametric مربوط به بخش Parametric Cuts در رویت، آیتم‌های مختلفی وجود دارند که هر یک به صورت جداگانه تنظیمات خاصی برای هر نمونه (Instance) از دستور Cope فراهم می‌کنند. در ادامه توضیحات هر یک از این آیتم‌ها آورده‌شده‌است:

1. Structural

این بخش مربوط به تنظیمات سازه‌ای دستور Cope است و پارامترهای مرتبط با سازه را مدیریت می‌کند.

• Approval Status: این فیلد وضعیت تأیید یا عدم تأیید برش Cope را نشان می‌دهد. معمولاً این پارامتر برای پیگیری مراحل مختلف تاییدات فنی و اجرایی در پروژه‌های بزرگ استفاده می‌شود.
• Override by Instance: این گزینه به شما امکان می‌دهد تا خصوصیات نوع (Type) را با استفاده از تنظیمات اختصاصی برای این نمونه خاص (Instance) از Cope تغییر دهید. این مورد به شخصی‌سازی هر نمونه Cope بر اساس نیاز پروژه کمک می‌کند.
• Detailed Parameters: این بخش شامل پارامترهای جزئی‌تری است که برای مدیریت دقیق‌تر دستور Cope به کار می‌روند.
• Input Elements: این گزینه به کاربر اجازه می‌دهد تا اجزای مورد نیاز برای ایجاد Cope را مشخص کند. معمولاً شامل انتخاب قطعاتی است که Cope روی آن‌ها اعمال خواهد شد. این پارامتر به تعامل دقیق بین عناصر مدل‌سازی کمک می‌کند.

3. Structural Analysis

این بخش مرتبط با تحلیل سازه‌ای Cope و چگونگی تأثیر آن بر روی اجزای سازه‌ای مدل است.

• Code Checking Status: این فیلد وضعیت تطابق برش Cope با کدها و استانداردهای سازه‌ای را نمایش می‌دهد. این پارامتر برای اطمینان از انطباق با مقررات سازه‌ای و استانداردهای مورد نیاز پروژه اهمیت دارد.

4. Identity Data

این بخش شامل اطلاعات شناسایی و توصیفی مربوط به نمونه خاص Cope است.

• Image: در این قسمت می‌توانید یک تصویر اختصاصی برای نمونه Cope وارد کنید. این تصویر می‌تواند برای مستندسازی یا ارائه گرافیکی در پروژه مفید باشد.
• Comments: این فیلد برای وارد کردن نظرات و توضیحات مرتبط با نمونه Cope استفاده می‌شود. این توضیحات می‌توانند شامل جزئیاتی درباره دلایل استفاده از این برش یا نکات فنی مرتبط باشند.
• Mark: این فیلد برای اختصاص یک شناسه منحصر به فرد به نمونه Cope به کار می‌رود. این شناسه برای پیگیری و تفکیک نمونه‌های مختلف Cope در پروژه استفاده می‌شود.

5. Phasing

این بخش مربوط به فازبندی و زمان‌بندی اجرای Cope در پروژه است.

• Phase Created: این پارامتر نشان می‌دهد که برش Cope در کدام فاز از پروژه‌ایجاد شده‌است. فازها می‌توانند شامل فازهای طراحی، اجرا، یا بازسازی باشند و در مدیریت زمان پروژه تأثیرگذارند.
• Phase Demolished: این پارامتر نشان می‌دهد که برش Cope در کدام فاز از پروژه تخریب یا حذف خواهد شد. این بخش در پروژه‌هایی که شامل تخریب و نوسازی است، کاربرد دارد و به پیگیری مراحل کار کمک می‌کند.

بخش Detailed Parameters

در منوی Detailed Parameters دستور Cope Parametric، دو بخش Parameters و Welds شامل پارامترهای زیر هستند:

1. بخش Parameters:

• Distance Web: فاصله برش از بخش میانی (Web) تیر.
• Distance flange, inner: فاصله برش از لبه داخلی Flange.
• Distance flange, Side: فاصله برش از طرفین Flange.
• Radius: شعاع گوشه‌های برش.
• Cut parallel: موازی بودن برش با سطح مقطع.
• Alignment: تنظیم موقعیت افقی یا عمودی برش.
• Orientation: جهت برش.
• Corner finish: نوع پایان‌دهی گوشه‌های برش.
• Corner position: موقعیت دقیق گوشه‌های برش.
• Corner size: اندازه گوشه‌های برش.

2. بخش Welds:

• Create weld: ایجاد یا عدم ایجاد جوش.
• Weld Size: اندازه جوش.
• Weld Type: نوع جوش (مثل لب‌به‌لب).
• Weld Location: محل اجرای جوش (کارگاه یا سایت).

این پارامترها برای تنظیم دقیق برش و جوش در پروژه‌های سازه‌ای استفاده می‌شوند.

گزینه Miter در رویت

گزینه Miter مربوط به بخش Parametric Cuts در رویت به شما امکان می‌دهد تا اتصالات بین تیرها را به صورت مورب یا زاویه‌دار برش دهید تا یک اتصال هم‌راستا و دقیق داشته باشید. این ابزار برای ایجاد اتصالات تمیز در گوشه‌ها و محل تلاقی عناصر سازه‌ای مانند تیرها و ستون‌ها استفاده می‌شود. با استفاده از Miter، می‌توانید به جای اتصال عمودی یا مستقیم، دو عنصر را به صورت زاویه‌دار (معمولاً ۴۵ درجه) برش بزنید و به هم وصل کنید.

مراحل استفاده از دستور Miter

1- ابتدا دو تیر مدنظر برای برش خوردن را انتخاب می‌کنیم. برای انتخاب بیش از یک تیر باید کلید Ctrl را بفشاریم.

2- سپس کلید Enter را زده‌و دستور Miter روی دو تیر اجرا می‌شود.

Detailed Parameter در گزینه Miter

پنجره Detailed Parameter در دستور Miter به شکل زیر است. که در ادامه به تشریح آیتم‌های آن می‌پردازیم.

در پنجره Detailed Parameter مربوط به دستور Miter، تنظیمات زیر وجود دارند که هر کدام تأثیر خاصی در نحوه اتصال قطعات دارند:

1. Gap
   این پارامتر فاصله‌ای را تعیین می‌کند که بین دو قطعه در محل اتصال ایجاد می‌شود. می‌توان با تنظیم این فاصله از تداخل دو قطعه جلوگیری کرد و میزان فاصله نهایی بین آنها را تعیین کرد.
   Bisecting Line (Selectable)
   این گزینه به کاربر اجازه می‌دهد تا خطی که دو قطعه را در نقطه اتصال به هم وصل می‌کند، قابل انتخاب باشد. با تنظیم این گزینه، نحوه شکل‌گیری اتصال و همچنین زاویه برش به‌صورت دقیق‌تری تعیین می‌شود.
   Created Weld (Selectable)
   این پارامتر به کاربر امکان می‌دهد تا اتصال جوش در محل اتصال را فعال یا غیرفعال کند. انتخاب این گزینه به معنی آن است که در محل برخورد قطعات، جوشکاری ایجاد شود.
2. Weld
   این گزینه امکان تنظیم نوع و ویژگی‌های جوشکاری را فراهم می‌کند و می‌توان نوع و کیفیت جوش را در آن مشخص کرد. با تنظیم این پارامتر، میزان استحکام و دوام اتصال قطعات تعیین می‌شود.

گزینه Saw cut – Flange

گزینه Saw Cut – Flange مربوط به بخش Parametric Cuts در رویت برای اعمال برش دقیق در قسمت Flange مقاطع فولادی (مانند تیرها و ستون‌ها) استفاده می‌شود. این گزینه به شما امکان می‌دهد تا به‌صورت مستقیم برشی به Flange (باله‌ها) وارد کنید، که باعث تنظیم و هماهنگ‌سازی بخش برش‌خورده با سایر المان‌های متصل به آن می‌شود.

عملکرد این گزینه شامل موارد زیر است:

1. برش دقیق: Saw Cut – Flange به شما امکان می‌دهد که با استفاده از ابزار برش، قسمتی از Flange را متناسب با شکل و اندازه‌ای که نیاز دارید، جدا کنید.
2. اتصال بهینه‌سازی شده: این گزینه‌برای مواقعی که می‌خواهید المان‌های فولادی مختلف مانند تیرها یا ستون‌ها به یکدیگر متصل شوند، کارایی دارد و از تداخل غیرضروری بین آنها جلوگیری می‌کند.
3. کاربرد در طراحی اتصالات پیچیده: Saw Cut – Flange به‌ویژه در طراحی اتصالات پیچیده‌و دقیق به کار می‌آید که نیاز به برش‌های خاص در Flange دارند، به‌طوری‌که بعد از برش، ظاهر و پایداری سازه‌حفظ شود.

استفاده از این گزینه می‌تواند باعث هماهنگی دقیق‌تر بین مقاطع فولادی شود و همچنین استحکام بیشتری در اتصالات پیچیده‌ایجاد کند.

Detailed Parameter در گزینه Saw cut – Flange

در پنجره Detailed Parameter مربوط به دستور Saw Cut – Flange، گزینه‌های زیر برای تنظیمات دقیق‌تر برش و جوشکاری وجود دارند که به صورت خلاصه هر کدام را توضیح می‌دهم:

Weld Thickness
این گزینه ضخامت جوش ایجاد شده‌را تعیین می‌کند. با تنظیم Weld Thickness، می‌توانید میزان ضخامت لایه جوش را به‌طور دقیق مشخص کنید که بسته‌به‌نیاز و نوع اتصال می‌تواند متغیر باشد.

Cut (Front / Rear)
این گزینه به شما امکان می‌دهد که جهت برش را مشخص کنید. می‌توانید برش را در سمت جلویی (Front) یا پشتی (Rear) قطعه اعمال کنید تا کنترل بهتری بر روی نحوه برش Flange داشته باشید.

Switch Side (Selectable)
این گزینه به شما اجازه می‌دهد که طرف برش را تغییر دهید. با فعال یا غیرفعال کردن این گزینه، می‌توانید جهت برش را بین دو طرف Flange جابه‌جا کنید.

Straight Cut (Selectable)
با انتخاب این گزینه، برش به صورت مستقیم انجام می‌شود. در صورتی که این گزینه انتخاب نشده باشد، ممکن است برش با زوایای خاصی ایجاد شود، اما با فعال کردن Straight Cut، برش به صورت کاملاً صاف و مستقیم خواهد بود.

Create Weld
این گزینه برای ایجاد جوش در محل برش استفاده می‌شود. اگر این گزینه فعال باشد، بعد از انجام برش، یک جوش برای اتصال قطعات ایجاد می‌شود که به استحکام و پایداری اتصال کمک می‌کند.

گزینه Saw cut – Web

عملکرد گزینه Saw cut – Web مربوط به بخش Parametric Cuts در رویت، مشابه گزینه Saw cut – Flange است با این تفاوت که معیار برش محل تلاقی جان تیرها می باشد.

Detailed Parameter در گزینه Saw cut – Web

در پنجره Detailed Parameter مربوط به دستور Saw Cut – Web، گزینه‌های زیر وجود دارند که هر یک برای تنظیم دقیق‌تر برش و جوشکاری در بخش Web مقاطع فولادی استفاده می‌شوند:

1. Gap
   این گزینه فاصله‌ای را بین دو قسمت بریده‌شده‌در Web تعیین می‌کند. تنظیم این فاصله به جلوگیری از تداخل بین قطعات و تطابق بهتر آنها کمک می‌کند.
   Straight Cut (Selectable) : با انتخاب این گزینه، برش به صورت مستقیم و بدون انحنا در Web انجام می‌شود. در صورت غیرفعال بودن این گزینه، برش می‌تواند با زوایای خاصی صورت گیرد، اما فعال بودن آن برش را به صورت کاملاً صاف و خطی نگه می‌دارد.
   Create Weld : این گزینه امکان ایجاد جوش در محل برش را فراهم می‌کند. با فعال کردن این گزینه، پس از برش، جوشکاری به منظور استحکام بیشتر در محل اتصال ایجاد می‌شود.
2. Weld Thickness : این گزینه ضخامت لایه جوش را تعیین می‌کند. تنظیم دقیق Weld Thickness برای دستیابی به استحکام مورد نظر در اتصال و تطابق با طراحی سازه اهمیت دارد.

این گزینه‌ها در کنار هم امکان کنترل دقیق برش و جوشکاری در قسمت Web را فراهم می‌کنند و به بهینه‌سازی اتصالات در طراحی سازه کمک می‌کنند.

گزینه Cut Through

گزینه Cut Through مربوط به بخش Parametric Cuts در رویت برای ایجاد یک برش کامل و سراسری در یک المان تیر استفاده می‌شود. این گزینه به شما اجازه می‌دهد تا یک المان را به‌طور کامل به منظور عبور یک تیر دیگر برش دهید.

Detailed Parameter در گزینه Cut Through

در پنجره Detailed Parameter مربوط به دستور Cut Through، گزینه‌های زیر وجود دارند که برای تنظیم دقیق‌تر برش و ویژگی‌های جوشکاری در محل برش استفاده می‌شوند. توضیح مختصری برای هر کدام ارائه شده‌است:

1. Gap
   این پارامتر فاصله‌ای را تعیین می‌کند که بین دو بخش بریده‌شده ایجاد می‌شود.
   Welding (Selectable)
   این گزینه برای فعال یا غیرفعال کردن جوش در محل برش استفاده می‌شود.
   Weld Thickness
   این گزینه ضخامت لایه جوش در محل برش را تعیین می‌کند که بر استحکام و دوام اتصال تأثیر می‌گذارد.
   Weld Type
   این گزینه محل انجام جوشکاری را مشخص می‌کند. Work Shop برای جوش‌هایی است که در کارگاه انجام می‌شوند و Site برای جوش‌هایی است که در محل پروژه اعمال می‌شوند.
   Contour Shape (Exact / Standard / Casing)
   این پارامتر شکل کلی برش را مشخص می‌کند.
   Exact: برش دقیق و مطابق با ابعاد تعیین‌شده.
   Standard: برش با ابعاد استاندارد و ساده.
   Casing: برشی با شکلی خاص و متفاوت از استاندارد.
   Corner Cut (Chamfer / Fillet)
   این گزینه نوع برش گوشه‌های قطعه را تعیین می‌کند:
   Chamfer: برش زاویه‌دار برای ایجاد لبه‌های صاف.
   Fillet: ایجاد انحنا در لبه‌ها به جای زاویه‌دار
   Corner Size
   اندازه برش در گوشه‌ها را تعیین می‌کند. Corner Size میزان زاویه یا انحنای لبه‌ها را کنترل می‌کند.
   Create Shortening
   این گزینه امکان کوتاه کردن قطعه پس از برش را فراهم می‌کند، که می‌تواند برای تنظیم طول دقیق قطعات مورد استفاده قرار گیرد.
   Shortening Offset
   میزان جابجایی کوتاه‌شدگی را مشخص می‌کند. این پارامتر فاصله جابجایی قطعه کوتاه‌شده‌نسبت به موقعیت اصلی را کنترل می‌کند.
   Mounting Cope
   این گزینه برای تنظیم برشی استفاده می‌شود که با هدف آماده‌سازی قطعه برای نصب استفاده می‌شود، به‌ویژه زمانی که نیاز به هماهنگی قطعه با سایر اجزا و پشتیبان‌ها وجود دارد.

گزینه Cut By در رویت

گزینه Cut By مربوط به بخش Parametric Cuts در رویت به شما اجازه می‌دهد تا یک المان را با استفاده از یک المان دیگر برش دهید. این گزینه به خصوص در زمان‌هایی که نیاز به هماهنگی بین اشیاء و ایجاد فضاهای دقیق در میان آن‌ها دارید، بسیار کاربردی است.

Detailed Parameter در گزینه Cut By

زبانه Parameters

در پنجره Detailed Parameter مربوط به دستور Cut By، آیتم‌های زیر برای تنظیم دقیق‌تر برش و تعیین ویژگی‌های هندسی در محل برش استفاده می‌شوند. در ادامه هر کدام به صورت خلاصه توضیح داده‌شده‌است:

1. Distance Web
   فاصله‌ای که برش از مرکز Web مقطع گرفته‌می‌شود. این فاصله برای تعیین محل دقیق برش در مرکز پروفیل کاربرد دارد.
2. Distance Flange, Inner
   فاصله داخلی برش از لبه Flange (باله مقطع) به سمت داخل تعیین می‌شود. این گزینه برای تنظیم عمق برش از لبه داخلی Flange استفاده می‌شود.
3. Distance Flange, Side
   فاصله برش از لبه جانبی Flange را تنظیم می‌کند. این فاصله به برش کمک می‌کند تا به درستی از کنار لبه باله صورت گیرد.
4. Radius
   شعاع انحنا در برش را تعیین می‌کند. این گزینه به‌خصوص زمانی که برش به صورت منحنی یا گرد انجام می‌شود، کاربرد دارد.
   Cut Parallel (Selectable)
   با انتخاب این گزینه، برش به صورت موازی با خط مرجع (مانند لبه مقطع) انجام می‌شود. در صورت غیرفعال بودن، برش به زاویه مورد نظر صورت می‌گیرد.
   Alignment (Align / Perpendicular)
   این گزینه تعیین می‌کند که برش به صورت هم‌راستا (Align) یا عمود (Perpendicular) بر جهت مشخص شده‌باشد.
   Orientation (Horizontal / Sloped)
   جهت برش را مشخص می‌کند. Horizontal برای برش افقی و Sloped برای برش شیب‌دار استفاده می‌شود.
   Corner Finish (None / Convex / Concave / Straight)
   نحوه پایان دادن به گوشه برش را تعیین می‌کند:
   None: بدون تغییر گوشه‌ها.
   Convex: گوشه به صورت برآمده.
   Concave: گوشه به صورت فرورفته.
   Straight: گوشه به صورت صاف.
   Corner Position (Top and Bottom / Top / Bottom)
   موقعیت گوشه‌هایی که تغییر داده‌می‌شوند را مشخص می‌کند:
   Top and Bottom: تغییر گوشه‌ها در بالا و پایین.
   Top: فقط گوشه بالا.
   Bottom: فقط گوشه پایین.
5. Corner Size
   اندازه برش گوشه را تعیین می‌کند. این گزینه میزان انحنا یا اندازه لبه‌های برش داده‌شده‌را مشخص می‌کند.

زبانه Welds

در زبانه Weld از پنجره Detailed Parameter مربوط به دستور Cut By، گزینه‌های زیر برای تنظیم دقیق جوش در محل برش استفاده می‌شوند:

در زبانه Weld از پنجره Detailed Parameter مربوط به دستور Cut By، گزینه‌های زیر برای تنظیم دقیق جوش در محل برش استفاده می‌شوند:

1. Create Weld
   این گزینه برای فعال یا غیرفعال کردن جوش در محل برش استفاده می‌شود. با فعال‌سازی آن، امکان ایجاد جوش بین دو بخش فراهم می‌شود.
2. Weld Size
   اندازه یا ضخامت جوش را تعیین می‌کند. این پارامتر بر میزان استحکام و پایداری اتصال جوش تأثیر دارد.
3. Weld Type
   نوع جوش مورد استفاده را مشخص می‌کند، که می‌تواند شامل انواع مختلف جوش‌ها مانند Fillet، Groove و … باشد. نوع جوش بر اساس نیاز و نوع اتصال انتخاب می‌شود.
4. Weld Location
   موقعیت دقیق جوش را مشخص می‌کند، مانند اینکه جوش در قسمت بالا، پایین یا طرفین اتصال قرار گیرد. این گزینه کمک می‌کند تا جوش به صورت دقیق در محل مورد نظر اعمال شود.

جمع بندی

بخش Parametric Cuts در رویت مجموعه‌ای از ابزارهای دقیق را برای برش و اصلاح اجزای سازه‌ای و معماری فراهم می‌کند که امکان سفارشی‌سازی کامل ویژگی‌هایی مانند عمق، زاویه، شعاع و نوع جوشکاری در محل برش را می‌دهد. با استفاده از این ابزارها، کاربران می‌توانند طرح‌های دقیق و قابل‌انعطاف‌تری ایجاد کنند که با جزئیات موردنیاز پروژه هماهنگ باشد. پارامترهایی نظیر فاصله، ضخامت جوش، نوع و موقعیت آن، همگی به طراحان این امکان را می‌دهند تا با دقت بیشتری به ایجاد برش‌های پیچیده‌و هماهنگ بپردازند.

این سطح از جزئیات و قابلیت‌های شخصی‌سازی در برش و اتصال‌ها، به‌ویژه در محیط مدلسازی اطلاعات ساختمان (BIM) اهمیت زیادی دارد؛ زیرا به کمک آن می‌توان مدل‌های دقیقی از اتصالات و ساختارهای سازه‌ای را ارائه داد که در مراحل ساخت و اجرا باعث بهبود کارایی و کاهش تداخلات می‌شود و هماهنگی بیشتری میان تیم‌های مختلف پروژه ایجاد می‌کند.