نوار View Control Bar (نوار کنترل نمای دید)

نوار کنترل نما (View Control Bar) در نرم‌افزار Revit به کاربران امکان کنترل تنظیمات نمایشی مختلف برای یک View (نما) خاص را می‌دهد. در این مقاله کلیه ابزارهای نوار ابزار View Control Bar (نوار کنترل نمای دید) بررسی شده است.

نوار ابزار View Control Bar (نوار کنترل نمای دید)

در شکل زیر نوار ابزار View Control Bar (نوار کنترل نمای دید) نشان داده شده است. در ادامه، بخش‌های مختلف این نوار به همراه توضیحات هر کدام آورده شده است.

Scale (مقیاس)

این گزینه به شما اجازه می‌دهد تا مقیاس نمای فعلی را تنظیم کنید. برای مثال، می‌توانید مقیاس را به 1:100، 1:50 یا هر مقیاس دلخواه دیگری تغییر دهید تا مطابق با نیاز پروژه باشد.

با کلیک روی گزینه Scale در نوار کنترل نما، یک منوی کشویی باز می‌شود که در آن مقیاس‌های مختلفی مانند 1:50، 1:100، 1:200 و غیره موجود است. شما می‌توانید مقیاس مناسب را با توجه به نوع نما (پلان، برش، نما، یا جزئیات) و نیاز به دقت یا ابعاد کلی نما انتخاب کنید.همچنین، اگر مقیاس خاصی را نیاز دارید که در لیست وجود ندارد، می‌توانید مقیاس سفارشی تعریف کنید. برای این کار، در قسمت مقیاس سفارشی، نسبت مورد نظر خود را وارد کنید.

Detail Level (سطح جزئیات)

این ابزار به شما امکان می‌دهد که سطح جزئیات نمایش داده شده در نماها و نقشه‌ها را کنترل کنید. این ویژگی به کاربران اجازه می‌دهد تا تصمیم بگیرند چه مقدار جزئیات از مدل در یک نما نمایش داده شود. سه سطح جزئیات برای نمایش اجزای مدل وجود دارد:

• Coarse (درشت) : در این سطح، المان‌های مدل به شکل خطوط ساده و بدون نمایش دقیق لایه‌ها و اجزای داخلی نمایش داده می‌شوند. برای مثال، دیوارها فقط به صورت خطوط ضخیم نمایش داده می‌شوند و هیچ اطلاعاتی درباره ساختار لایه‌ای یا جزئیات داخلی آن‌ها دیده نمی‌شود. این سطح جزئیات معمولاً در نقشه‌های کلی (مانند پلان‌های طبقات در مقیاس‌های بزرگ مثل 1:200 یا 1:500) استفاده می‌شود که نیاز به نمایش ساده و خلاصه اجزای ساختمان وجود دارد.

• Medium (متوسط) : در این سطح، برخی از جزئیات اضافی نمایش داده می‌شود، اما هنوز به اندازه سطح Fine دقیق نیست. برای مثال، در مورد دیوارها، لایه‌های اصلی مثل لایه‌های سازه‌ایی و عایق‌ها ممکن است نمایش داده شوند، اما جزئیات ظریف‌تر هنوز نشان داده نمی‌شوند. این سطح معمولاً در نقشه‌های طراحی یا جزئیات متوسط مانند مقاطع و نماها در مقیاس‌های متوسط (مثل 1:100) استفاده می‌شود که برخی جزئیات نیاز به نمایش دارند اما نیازی به دقت بسیار زیاد نیست.

• Fine (جزئی) : در این سطح، تمامی جزئیات المان‌ها نمایش داده می‌شود. برای مثال، در دیوارها تمامی لایه‌های داخلی، مانند لایه‌های عایق، لایه‌های محافظتی، و سایر اجزای دیوار به‌طور دقیق دیده می‌شوند. همچنین اجزایی مانند درها، پنجره‌ها، و تجهیزات به‌صورت کامل و با تمامی جزئیات طراحی‌شده خود نمایش داده می‌شوند. این سطح معمولاً در نقشه‌های جزئیات، برش‌های دقیق (Detail Section)، و نماهای با مقیاس بالا (مثلاً 1:50 یا 1:20) استفاده می‌شود که تمامی جزئیات باید به‌طور کامل نشان داده شود.

Visual Style (سبک بصری)

این ابزار به شما اجازه می‌دهد که نحوه نمایش مدل سه‌بعدی و نماهای دوبعدی را از نظر گرافیکی تنظیم کنید. این گزینه به کاربران کمک می‌کند تا مدل‌ها را با سبک‌های مختلف بصری ببینند و بررسی کنند که هر سبک چگونه بر درک و نمایش پروژه تأثیر می‌گذارد. سبک‌های بصری مختلف می‌توانند اطلاعاتی مانند نور، سایه، بافت، و میزان جزئیات را به شکل‌های گوناگون نمایش دهند.

• Wireframe (نمای سیمی): تنها خطوط مرزی اشیا نمایش داده می‌شوند.
• Hidden Line (خطوط پنهان): خطوطی که در پشت دیگر اشیا هستند، پنهان می‌شوند.
• Shaded (سایه‌دار): سطوح به صورت سایه‌دار نمایش داده می‌شوند، اما بافت‌ها و مواد نمایش داده نمی‌شوند.
• Consistent Colors (رنگ‌های یکنواخت): همه سطوح با رنگ‌های مشخص و یکنواخت نمایش داده می‌شوند.
• Realistic (واقعی): مدل با مصالح و بافت‌های واقعی نمایش داده می‌شود.
• Ray Trace (رندر پیشرفته): یک رندر با کیفیت بالا از نما ایجاد می‌کند.

تمامی گزینه‌های ذکر شده و Graphic Display Options در مقاله تنظیمات پنجره Graphic Display options در رویت به طور کامل بررسی شده است.

Sun Path (مسیر خورشید)

Sun Path (مسیر خورشید) در نرم‌افزار Revit ابزاری است که به کاربران اجازه می‌دهد حرکت خورشید را در طول روز برای یک پروژه خاص شبیه‌سازی کنند. این ابزار بسیار مفید است زیرا به شما امکان می‌دهد تأثیر نور خورشید و سایه‌ها را در طراحی معماری و محیطی بررسی کنید. با استفاده از Sun Path، می‌توانید بهترین شرایط نور طبیعی و طراحی بهینه برای استفاده از نور روز را تعیین کنید.

Sun Path On و Sun Path Off

این گزینه ها به شما اجازه می‌دهد تا مسیر خورشید را در نما فعال یا غیرفعال کنید تا تأثیر نور خورشید روی ساختمان و سایه‌ها را مشاهده کنید.

Sun Setting

این تنظیمات به شما اجازه می‌دهند تا پارامترهای مختلفی مانند موقعیت خورشید، ساعت روز، تاریخ، و زاویه تابش را برای شبیه‌سازی دقیق‌تر نور طبیعی تنظیم کنید.

Solar Study

در این بخش تنظیمات دلخواه برای تاثیر نور خورشید را انتخاب کرده و حرکت خورشید را می‌بینید. با انتخاب هر کدام از گزینه‌های زیر در قسمت Preset تنظیمات پیش فرضی موجود است که هم می‌توان از آنها استفاده کرد و هم می‌توان یک کپی از آنها گرفته و تنظیمات دلخواه را اعمال کرد.

• Still (ثابت) : حالت ثابت برای لحظه‌ای خاص است. وقتی این گزینه را انتخاب می‌کنید در قسمت Setting آیتم‌های Location, Date, Time یعنی این تنظیمات موقعیت مکانی، تاریخ و ساعت خاص را مورد بررسی قرار می‌دهد. همچنین سطحی از پلان که می‌خواهیم تنظیمات اعمال شود انتخاب می‌کنید.

• Single Day (یک روز) : برای یک روز کامل تنظیم کنید. وقتی این گزینه را انتخاب می‌کنید در قسمت Setting آیتم‌های Location, Date, time یعنی این تنظیمات موقعیت مکانی، تاریخ و یک محدوده ساعت خاص را مورد بررسی قرار می‌دهد . امکان انتخاب طلوع و غروب خورشید را هم می‌دهد. همچنین سطحی از پلان که می‌خواهیم تنظیمات اعمال شود انتخاب می‌کنید.

• Multi Day (چندروز) : برای یک دروه چند روزه تنظیم کنید. وقتی این گزینه را انتخاب می‌کنید در قسمت Setting آیتم‌های Location, Date, time یعنی این تنظیمات موقعیت مکانی، یک محدوده زمانی و یک محدوده ساعت خاص را مورد بررسی قرار می‌دهد . امکان انتخاب طلوع و غروب خورشید را هم می‌دهد. همچنین سطحی از پلان که می‌خواهیم تنظیمات اعمال شود انتخاب می‌کنید.

• Lighting (روشنایی) : برای یک دروه چند روزه تنظیم کنید. وقتی این گزینه را انتخاب می‌کنید در قسمت Setting آیتم‌های Azimuth (سمت خورشید) و Altitude (ارتفاع خورشید) نیز در این تنظیمات قابل تغییر است که به شما کنترل دقیقی بر جهت تابش نور می‌دهد. همچنین سطحی از پلان که می‌خواهیم تنظیمات اعمال شود انتخاب می‌کنید.

Shadows (سایه‌ها)

این ابزار به شما اجازه می‌دهد تا سایه‌ها را در نماهای دو‌بعدی و سه‌بعدی فعال یا غیرفعال کنید. فعال کردن سایه‌ها به شما کمک می‌کند تا تأثیر نور خورشید و منابع نور مصنوعی بر روی پروژه‌تان را ببینید و چگونگی ایجاد سایه‌ها توسط ساختمان و المان‌های معماری را بررسی کنید. این ابزار برای بررسی نور طبیعی، تحلیل سایه‌ها، و طراحی دقیق‌تر فضاهای داخلی و خارجی بسیار کاربردی است.

Show Rendering Dialog (نمایش تنظیمات رندر)

در نرم‌افزار Revit، گزینه Show Rendering Dialog (نمایش پنجره رندر) در View Control Bar به کاربران اجازه می‌دهد که پنجره تنظیمات رندر را باز کنند و یک رندر با کیفیت از مدل سه‌بعدی خود ایجاد کنند. این ابزار به شما امکان می‌دهد تا یک تصویر واقع‌گرایانه از مدل سه‌بعدی تولید کنید که شامل جزئیاتی مانند نورپردازی، سایه‌ها، بازتاب‌ها، مصالح و بافت‌ها باشد.

تنظیمات کلیدی در پنجره رندر

Quality (کیفیت):

این گزینه به شما اجازه می‌دهد که کیفیت رندر را تعیین کنید. گزینه‌های مختلف کیفیت شامل:

• Draft (پیش‌نویس): کیفیت پایین، برای بررسی سریع رندر و تست تنظیمات.
• Low (پایین): رندری با کیفیت پایین‌تر اما با سرعت بالاتر.
• Medium (متوسط): تعادل بین کیفیت و زمان رندر.
• High (بالا): کیفیت بالا برای ارائه‌های حرفه‌ای، اما با زمان پردازش بیشتر.
• Best (بهترین): بالاترین کیفیت ممکن، مناسب برای رندر نهایی با جزئیات زیاد.

Output Settings (تنظیمات خروجی):

در این بخش می‌توانید اندازه تصویر خروجی را تنظیم کنید. اندازه تصویر (رزولوشن) بر اساس پیکسل تعیین می‌شود و می‌توانید اندازه‌های پیش‌فرض یا سفارشی برای رندر انتخاب کنید. افزایش رزولوشن تصویر ممکن است زمان رندر را افزایش دهد.

Lighting (نورپردازی):

• تنظیمات نورپردازی تأثیر زیادی بر روی ظاهر رندر نهایی دارد. شما می‌توانید نوع نورپردازی را از بین گزینه‌های مختلف انتخاب کنید:
  • Exterior: Sun Only (فضای بیرونی: فقط خورشید): برای رندرهایی که در آن‌ها فقط نور طبیعی خورشید به کار می‌رود.
  • Exterior: Sun and Artificial (فضای بیرونی: خورشید و نور مصنوعی): برای ترکیب نور خورشید و منابع نور مصنوعی.
  • Interior: Sun Only (فضای داخلی: فقط خورشید): برای فضاهای داخلی که نور طبیعی از پنجره‌ها وارد می‌شود.
  • Interior: Artificial Only (فضای داخلی: فقط نور مصنوعی): برای فضاهای داخلی با نورپردازی مصنوعی.
  • Interior: Sun and Artificial (فضای داخلی: خورشید و نور مصنوعی): ترکیب نور طبیعی و نورهای مصنوعی در فضاهای داخلی.

Background (پس‌زمینه):

می‌توانید نوع پس‌زمینه رندر را انتخاب کنید. گزینه‌ها شامل Sky (آسمان)، Color (رنگ) یا Image (تصویر) هستند. انتخاب پس‌زمینه مناسب می‌تواند بر واقع‌گرایی رندر تاثیر بگذارد.

Crop View (برش نما)

گزینه Crop View (برش نما) در View Control Bar نرم‌افزار Revit به شما اجازه می‌دهد که نمای یک پلان، برش، نما یا نمای سه‌بعدی را برش دهید و تنها بخش موردنظر خود را نمایش دهید. این ابزار برای متمرکز کردن کار روی بخش خاصی از مدل و جلوگیری از نمایش بخش‌های اضافی و غیرضروری استفاده می‌شود.

Show Crop Region (نمایش ناحیه برش)

گزینه Show Crop Region (نمایش ناحیه برش) در View Control Bar نرم‌افزار Revit به شما امکان می‌دهد که ناحیه برش (Crop Region) یک نما را ببینید یا مخفی کنید. Crop Region یک کادر مستطیلی است که محدوده نمای پلان، نما، برش، یا نمای سه‌بعدی را مشخص می‌کند. با استفاده از این کادر می‌توانید کنترل کنید چه بخش‌هایی از مدل در نما قابل مشاهده باشند.

Unlocked 3D View (نمای سه‌بعدی قفل‌نشده)

گزینه Unlocked 3D View (نمای سه‌بعدی قفل‌نشده) در View Control Bar نرم‌افزار Revit به شما امکان می‌دهد که یک نمای سه‌بعدی را از حالت قفل‌شده خارج کنید و بتوانید به راحتی زاویه دید و دوربین نمای سه‌بعدی را تغییر دهید.

قفل و باز کردن نمای سه‌بعدی:

• قفل کردن نمای سه‌بعدی در Revit به این معناست که زاویه دید و موقعیت دوربین در آن نما ثابت می‌شود. این ویژگی برای جلوگیری از تغییرات ناخواسته در هنگام حرکت دوربین یا جابجایی نمای سه‌بعدی مفید است.
• وقتی نمای سه‌بعدی قفل باشد، شما نمی‌توانید مدل را بچرخانید یا زاویه دید را تغییر دهید. اما با انتخاب Unlocked 3D View، این محدودیت برداشته می‌شود و شما می‌توانید آزادانه زاویه دید را تغییر دهید و نمای مدل را از زوایای مختلف مشاهده کنید.

کاربرد اصلی Unlocked 3D View:

• تغییر زاویه دید مدل: با فعال کردن حالت Unlocked، شما می‌توانید دوربین سه‌بعدی را بچرخانید، مدل را از زوایای مختلف بررسی کنید و بخش‌های مختلف پروژه را مشاهده کنید.
• ایجاد دیدهای سفارشی: در حالت Unlocked، می‌توانید زاویه جدیدی از نما ایجاد کنید، سپس دوباره آن را قفل کنید تا از تغییرات ناخواسته جلوگیری شود. این ویژگی برای تهیه نماهای سه‌بعدی خاص برای ارائه‌ها یا رندرگیری مناسب است.

تفاوت با نمای قفل‌شده:

• در حالت Locked 3D View، نمای سه‌بعدی ثابت می‌ماند و شما نمی‌توانید مدل را به اطراف بچرخانید یا زاویه دید را تغییر دهید. این حالت برای زمانی مناسب است که بخواهید یک نمای خاص را برای ارائه یا مستندات ثابت نگه دارید.
• در مقابل، در حالت Unlocked 3D View، آزادی کامل برای چرخاندن و تغییر نما را دارید و می‌توانید آزادانه مدل را در زوایای مختلف مشاهده کنید.

بازگرداندن به حالت قفل‌شده:

• پس از انجام تغییرات دلخواه در نمای سه‌بعدی، می‌توانید دوباره نمای خود را قفل کنید تا زاویه دید حفظ شود و از تغییرات تصادفی جلوگیری شود. این کار را می‌توانید با کلیک بر روی گزینه Locked 3D View انجام دهید.

کاربرد در رندر و نمایش پروژه:

• زمانی که می‌خواهید مدل خود را از زوایای مختلف بررسی کنید یا نماهای خاصی برای رندر یا مستندات انتخاب کنید، استفاده از Unlocked 3D View بسیار کاربردی است. این ویژگی به شما امکان می‌دهد که مدل را به‌طور کامل بررسی کرده و بهترین زاویه را برای نمایش نهایی انتخاب کنید.

Temporary Hide/Isolate (مخفی یا ایزوله کردن موقت)

گزینه Temporary Hide/Isolate (مخفی یا ایزوله کردن موقت) در View Control Bar نرم‌افزار Revit به شما امکان می‌دهد که به صورت موقت برخی از اجزا یا دسته‌های مدل را در یک نما مخفی یا ایزوله کنید. این ابزار برای مدیریت نمایش اجزای مدل و تمرکز روی بخش‌های خاص پروژه بسیار کاربردی است.

Hide (مخفی کردن موقت):

• این گزینه به شما اجازه می‌دهد که به‌صورت موقت یک یا چند عنصر خاص را در نمای فعلی مخفی کنید. وقتی عنصری مخفی می‌شود، تنها در همان نما پنهان می‌ماند و در سایر نماها همچنان قابل مشاهده است.
• این ویژگی برای وقتی مفید است که بخواهید روی بخشی از مدل کار کنید، اما سایر اجزا مانع دید شما شوند. با مخفی کردن موقت آنها، دید شما بهتر و متمرکزتر می‌شود.

Isolate (ایزوله کردن موقت):

• ایزوله کردن به این معناست که شما یک یا چند عنصر را انتخاب می‌کنید و بقیه مدل را موقتاً مخفی می‌کنید. این ابزار به شما کمک می‌کند تا به‌طور کامل روی اجزای انتخاب‌شده متمرکز شوید.
• این ویژگی به ویژه زمانی مفید است که نیاز دارید فقط روی یک بخش خاص از مدل کار کنید و سایر بخش‌ها را موقتاً حذف کنید تا مانع دید شما نشوند.

Reset Temporary Hide/Isolate (بازنشانی مخفی یا ایزوله موقت):

• بعد از مخفی یا ایزوله کردن اجزا، می‌توانید با انتخاب گزینه Reset Temporary Hide/Isolate، تنظیمات را به حالت اولیه بازگردانید و تمام اجزای مخفی‌شده یا ایزوله‌شده دوباره در نما نمایش داده شوند.

علامت بصری در حالت موقت:

• وقتی Temporary Hide/Isolate فعال باشد، حاشیه نمای فعلی به رنگ آبی درمی‌آید. این رنگ آبی نشان‌دهنده این است که در آن نما برخی اجزا مخفی یا ایزوله شده‌اند و تنظیمات موقتی است.

کاربردها:

• تمرکز روی بخش‌های خاص: زمانی که یک بخش خاص از پروژه پیچیده است و می‌خواهید بدون مزاحمت سایر بخش‌ها روی آن کار کنید، می‌توانید از Isolate استفاده کنید.
• بررسی مسائل جزئی: با مخفی کردن اجزای اضافی یا بزرگ، می‌توانید مشکلات و جزئیات پنهان را بهتر ببینید.
• آماده‌سازی نما برای بررسی: اگر می‌خواهید یک نما را بدون شلوغی اضافی برای بررسی ارائه دهید، می‌توانید اجزای اضافی را موقتاً مخفی کنید.

تفاوت با Hide/Isolate دائمی:

• Temporary Hide/Isolate فقط در نمای فعلی و به‌صورت موقت اعمال می‌شود و با بازنشانی، همه چیز به حالت قبل برمی‌گردد. در مقابل، Hide/Isolate دائمی از طریق Visibility/Graphics تنظیم می‌شود و تا زمانی که دوباره تغییر داده نشود، پایدار است.

نحوه استفاده از Temporary Hide/Isolate:

• ابتدا عنصری را که می‌خواهید مخفی یا ایزوله کنید، انتخاب کنید.
• سپس از View Control Bar گزینه Temporary Hide/Isolate را انتخاب کرده و از میان گزینه‌های Hide Element (مخفی کردن عنصر) یا Isolate Element (ایزوله کردن عنصر) استفاده کنید.

Reveal Hidden Elements (نمایش عناصر مخفی‌شده)

گزینه Reveal Hidden Elements (نمایش عناصر مخفی‌شده) در View Control Bar نرم‌افزار Revit به شما امکان می‌دهد که عناصری را که قبلاً در نمای فعلی مخفی شده‌اند، مشاهده و مدیریت کنید. این ابزار به خصوص زمانی مفید است که بخواهید عناصر مخفی‌شده را پیدا کرده و آن‌ها را دوباره به نمایش درآورید یا وضعیت مخفی بودنشان را مدیریت کنید.

فعال کردن حالت نمایش عناصر مخفی‌شده:

• وقتی گزینه Reveal Hidden Elements را فعال کنید، Revit وارد حالتی می‌شود که تمام عناصری که در نمای فعلی مخفی شده‌اند، قابل مشاهده خواهند شد.
• در این حالت، عناصری که مخفی هستند با رنگ بنفش نمایش داده می‌شوند و عناصر قابل مشاهده به شکل عادی باقی می‌مانند. این تفکیک رنگی به شما کمک می‌کند که به راحتی عناصر مخفی‌شده را شناسایی کنید.

نمایش دوباره عناصر مخفی‌شده:

• پس از فعال کردن Reveal Hidden Elements، شما می‌توانید بر روی عناصر مخفی‌شده کلیک کرده و با استفاده از گزینه‌های موجود، آنها را دوباره به حالت نمایان بازگردانید. برای این کار، عنصر مخفی‌شده را انتخاب کرده و از منوی کلیک راست یا View Control Bar، گزینه Unhide Element (نمایش عنصر) را انتخاب کنید.
• این ویژگی به شما این امکان را می‌دهد که به سرعت هر عنصری را که به اشتباه یا به صورت موقت مخفی شده است، به نمایش درآورید.

بازگرداندن به حالت عادی:

• پس از مدیریت عناصر مخفی‌شده و بازگرداندن آن‌ها به حالت نمایش یا حفظ وضعیت مخفی، می‌توانید دوباره از View Control Bar گزینه Reveal Hidden Elements را غیرفعال کنید تا به نمای عادی بازگردید. در این حالت، فقط عناصری که مخفی نیستند، نمایش داده می‌شوند.

کاربردها:

• پیدا کردن عناصر مخفی‌شده: گاهی اوقات عناصر مهمی در نما به صورت تصادفی یا به دلیل تغییرات موقت مخفی می‌شوند. این گزینه به شما کمک می‌کند که تمام عناصر مخفی‌شده را مشاهده و وضعیت آن‌ها را بررسی کنید.
• مدیریت نمایش نماها: در پروژه‌های بزرگ و پیچیده، ممکن است بخواهید بخش‌های مختلفی را برای بهتر شدن دید مخفی کنید. اما زمانی که به آن بخش‌ها نیاز دارید، می‌توانید به راحتی از Reveal Hidden Elements استفاده کنید تا وضعیت مخفی‌شدن آن‌ها را تغییر دهید.

Temporary View Properties (ویژگی‌های موقت نمای دید)

گزینه Temporary View Properties (ویژگی‌های موقت نما) در View Control Bar نرم‌افزار Revit به شما امکان می‌دهد که به‌صورت موقت تنظیمات و ویژگی‌های نمای جاری را تغییر دهید بدون اینکه این تغییرات دائمی باشند یا بر تنظیمات اصلی نما تأثیر بگذارند. این گزینه مفید است برای زمانی که بخواهید نما را به طور موقت مطابق نیاز خود تغییر دهید و پس از پایان کار، به تنظیمات اصلی بازگردید.

تغییرات موقت در تنظیمات نما:

• Temporary View Properties به شما این امکان را می‌دهد که بدون تغییر در تنظیمات اصلی یک نما، به‌صورت موقت تنظیمات مختلف را تغییر دهید. این تنظیمات ممکن است شامل تغییرات در Visibility/Graphics (نمایش/گرافیک)، Detail Level (سطح جزئیات)، Visual Style (سبک بصری) و سایر تنظیمات مرتبط با نمایش نما باشند.
• این تغییرات فقط در طول مدت زمانی که Temporary View Properties فعال است، اعمال می‌شوند و به محض غیرفعال کردن آن، نما به تنظیمات اصلی و ذخیره‌شده بازمی‌گردد.

فعال‌سازی Temporary View Properties:

• با فعال کردن گزینه Temporary View Properties از View Control Bar، شما وارد حالتی می‌شوید که می‌توانید تنظیمات نمای فعلی را تغییر دهید. وقتی این حالت فعال باشد، نمای شما با حاشیه‌های آبی‌رنگ مشخص می‌شود که نشان‌دهنده فعال بودن حالت موقت است.

انجام تنظیمات موقت:

• در حالت Temporary View Properties، شما می‌توانید از پنجره تنظیمات نما (مثل Visibility/Graphics یا View Range) استفاده کرده و هر تغییر دلخواهی را اعمال کنید. این تنظیمات به صورت موقت در همان لحظه نمایش داده‌می‌شوند، اما در تنظیمات ذخیره‌شده نما تأثیری ندارند.

بازگشت به تنظیمات اصلی:

• بعد از انجام تغییرات و وقتی کار شما با این تنظیمات موقت به پایان رسید، می‌توانید با غیرفعال کردن Temporary View Properties، نما را به حالت اولیه برگردانید. در این حالت، تمام تغییراتی که به صورت موقت اعمال شده‌بودند، حذف می‌شوند و نما به وضعیت ذخیره‌شده قبلی بازمی‌گردد.

کاربردها:

• تست و آزمایش تنظیمات نما: ممکن است بخواهید تأثیر تغییراتی مانند سطح جزئیات یا نحوه نمایش اجزا را بدون تغییر دائمی نما بررسی کنید. این گزینه به شما اجازه می‌دهد تا این کار را به‌صورت موقت انجام دهید.
• تمرکز روی بخش‌های خاص پروژه: در پروژه‌های پیچیده، می‌توانید برخی از اجزا یا تنظیمات را تغییر دهید تا بخش خاصی از مدل را بهتر ببینید و بدون نگرانی از تغییرات دائمی، روی آن کار کنید.
• نمایش‌های موقت در جلسات کاری: در جلسات طراحی یا بررسی پروژه، ممکن است نیاز باشد که نما را به طور موقت برای نمایش بهتر تغییر دهید. بعد از جلسه، می‌توانید به راحتی به تنظیمات اصلی بازگردید.

Show Analytical Model (نمایش مدل تحلیلی)

گزینه Show Analytical Model (نمایش مدل تحلیلی) در View Control Bar نرم‌افزار Revit به شما امکان می‌دهد که مدل تحلیلی سازه‌ای یا سیستم‌های MEP را در کنار مدل فیزیکی مشاهده کنید. این مدل تحلیلی برای تحلیل‌های سازه‌ای و محاسبات مهندسی استفاده می‌شود و نشان‌دهنده یک نسخه ساده‌تر از مدل فیزیکی است که تنها شامل عناصر کلیدی و محوری مورد نیاز برای تحلیل‌های سازه‌ایی است.

فعال‌سازی Show Analytical Model:

• وقتی گزینه Show Analytical Model را فعال می‌کنید، مدل تحلیلی در کنار مدل فیزیکی نمایش داده می‌شود.
• در نمای تحلیلی، خطوط تحلیلی اجزا (مانند تیرها، ستون‌ها، دیوارهای باربر) به صورت خطوط و نقاط ساده‌تری دیده می‌شوند که برای تحلیل‌های سازه‌ای یا MEP استفاده‌می‌شوند.
• مدل تحلیلی به طور معمول با خطوط آبی یا مشکی نمایش داده‌می‌شود تا از مدل فیزیکی متمایز شود.

کاربردها:

• تحلیل سازه‌ای: مهندسان سازه از مدل تحلیلی برای انجام تحلیل‌های سازه‌ای و طراحی دقیق استفاده می‌کنند. این مدل به نرم‌افزارهای تحلیل سازه‌ای مانند Autodesk Robot یا ETABS صادر می‌شود تا تحلیل‌های پیشرفته‌تری مانند محاسبات بار و مقاومت انجام شود.
• طراحی سیستم‌های MEP: در تحلیل‌های سیستم‌های مکانیکی، الکتریکی و لوله‌کشی (MEP)، مدل تحلیلی برای بهینه‌سازی و تحلیل جریان‌ها و فشارها استفاده می‌شود.
• اتصال به نرم‌افزارهای تحلیل خارجی: مدل تحلیلی به راحتی به نرم‌افزارهای دیگر صادر می‌شود که برای انجام تحلیل‌های دقیق‌تر مثل تحلیل‌های المان محدود (FEA) به کار می‌روند.

Highlight Displacement Sets (برجسته‌سازی ست‌های جابه‌جایی)

گزینه Highlight Displacement Sets (برجسته‌سازی ست‌های جابه‌جایی) در View Control Bar نرم‌افزار Revit به شما امکان می‌دهد تا مجموعه‌های جابه‌جایی (Displacement Sets) را که در نماهای 2D یا 3D ایجاد شده‌اند، به‌صورت برجسته‌تری نمایش دهید. این ابزار کمک می‌کند تا تغییر مکان یا جابه‌جایی‌های عناصر در یک نما بهتر دیده‌شوند.

در Revit، Displacement Sets به شما امکان می‌دهند که به صورت گرافیکی عناصری را از موقعیت اصلی‌شان جابه‌جا کنید تا بهتر نشان داده شوند. این ابزار معمولاً برای بهتر نمایش دادن اجزا در مدل‌های پیچیده استفاده می‌شود، مثلاً زمانی که بخواهید مکان اجزا را موقتاً تغییر دهید تا فضای بین آن‌ها مشخص شود و دید بهتری برای تحلیل یا نمایش فراهم شود.

جابه‌جایی‌ها در این حالت فقط بصری هستند و تأثیری بر موقعیت واقعی یا محاسباتی اجزا در مدل ندارند.

فعال‌سازی Highlight Displacement Sets:

• وقتی Highlight Displacement Sets فعال شود، تمام مجموعه‌های جابه‌جایی ایجاد شده‌در نما برجسته می‌شوند. این برجسته‌سازی به شما کمک می‌کند تا به‌راحتی اجزای جابه‌جا شده‌را تشخیص دهید.
• این ابزار اجزای جابه‌جا شده‌را با یک حاشیه خاص یا تغییر در رنگ آن‌ها برجسته می‌کند، که به شما نشان می‌دهد کدام اجزا به صورت بصری از موقعیت اصلی خود جابه‌جا شده‌اند.

کاربردها:

• بهبود خوانایی مدل‌های پیچیده: در مدل‌هایی که تعداد زیادی از اجزا نزدیک به هم قرار دارند، استفاده‌از مجموعه‌های جابه‌جایی باعث می‌شود که بتوانید اجزای مختلف را به‌صورت گرافیکی از هم جدا کنید و به‌راحتی آن‌ها را نمایش دهید. سپس با فعال‌سازی Highlight Displacement Sets، می‌توانید به راحتی این جابه‌جایی‌های بصری را شناسایی کنید.
• ارائه پروژه‌ها: در ارائه مدل به مشتریان یا تیم طراحی، ممکن است بخواهید بخش‌هایی از مدل را برجسته کنید یا به‌صورت واضح‌تر نشان دهید. با استفاده از این گزینه، می‌توانید تغییرات انجام شده را برجسته و به تیم یا مشتری نشان دهید که کدام قسمت‌ها به‌صورت گرافیکی تغییر کرده‌اند.
• بررسی دقیق‌تر مدل: برای تمرکز بیشتر روی اجزای جابه‌جا شده‌در نما، این گزینه به شما کمک می‌کند تا به راحتی ببینید چه تغییرات بصری اعمال شده‌اند.

بازگشت به حالت عادی:

• زمانی که دیگر نیازی به مشاهده مجموعه‌های جابه‌جایی نداشته باشید، می‌توانید گزینه Highlight Displacement Sets را غیرفعال کنید تا نما به حالت عادی برگردد و این جابه‌جایی‌های بصری برجسته دیگر نمایش داده‌نشوند.

Reveal Constraints (نمایش محدودیت‌ها)

گزینه Reveal Constraints (نمایش محدودیت‌ها) در View Control Bar نرم‌افزار Revit به شما امکان می‌دهد که تمام محدودیت‌ها (Constraints) اعمال شده‌روی عناصر مختلف در یک نما را ببینید. این ابزار به شما کمک می‌کند تا روابط و وابستگی‌های هندسی یا موقعیتی که بین اجزا برقرار شده‌اند، شناسایی و مدیریت کنید.

در Revit، Constraints محدودیت‌ها یا وابستگی‌هایی هستند که بین عناصر مختلف برای تثبیت موقعیت، تراز، یا فاصله بین آن‌ها اعمال می‌شود. به عنوان مثال، محدودیت‌های Align، Lock، Dimension Constraints (محدودیت‌های ابعادی)، و Equality Constraints (محدودیت‌های تساوی) همگی نوعی وابستگی هستند که بر رفتار و موقعیت عناصر در مدل تأثیر می‌گذارند.

این محدودیت‌ها تضمین می‌کنند که وقتی یکی از عناصر جابه‌جا یا تغییر می‌کند، دیگر عناصر مرتبط نیز بر اساس آن تغییر رفتار کنند.

فعال‌سازی Reveal Constraints:

• وقتی گزینه Reveal Constraints را فعال می‌کنید، تمام محدودیت‌ها و وابستگی‌هایی که روی عناصر مختلف در نمای جاری اعمال شده‌اند، به صورت بصری نمایش داده‌می‌شوند.
• محدودیت‌ها به‌صورت خطوط و نشانگرهای خاصی مثل قفل‌ها، خطوط تراز، و خطوط ابعادی نمایش داده‌می‌شوند که نشان می‌دهند چه نوع محدودیتی بر روی هر عنصر اعمال شده‌است.

کاربردها:

• شناسایی و مدیریت محدودیت‌ها: اگر متوجه شدید که یک عنصر در مدل به دلیل وجود محدودیت‌ها نمی‌تواند جابه‌جا شود یا تغییر کند، با فعال کردن Reveal Constraints می‌توانید این محدودیت‌ها را مشاهده و شناسایی کنید.
• حذف یا ویرایش محدودیت‌ها: پس از فعال‌سازی این گزینه، می‌توانید محدودیت‌ها را انتخاب کرده و در صورت لزوم آن‌ها را حذف یا تنظیماتشان را تغییر دهید. این کار به شما کمک می‌کند تا کنترل بیشتری بر روی مدل و روابط بین عناصر داشته باشید.
• عیب‌یابی مدل: گاهی اوقات ممکن است مدل رفتار غیرمنتظره‌ای داشته باشد یا تغییرات به‌درستی اعمال نشوند. با فعال کردن Reveal Constraints، می‌توانید وابستگی‌هایی را که ممکن است موجب این رفتارها شده‌اند، شناسایی و برطرف کنید.
• بازگشت به حالت عادی:
• پس از اتمام کار با محدودیت‌ها، می‌توانید Reveal Constraints را غیرفعال کنید تا نما به حالت عادی بازگردد و محدودیت‌ها دیگر به‌صورت بصری نمایش داده‌نشوند.